zasięg pierwotny populacje introdukowane Systematyka w Wikispecies Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Jenot azjatycki , jenot [a] , szop usuryjski, junat, tanuki , lis japoński, kunopies (Nyctereutes procyonoides) – gatunek drapieżnego ssaka należącego do rodziny psowatych (Canidae). Występowanie [edytuj | edytuj kod] Występuje w Azji i Europie , choć jego
Lista słów najlepiej pasujących do określenia "afrykański drapieżnik z rodziny psowatych":LIKAONLISSZAKALFENEKGEPARDJENOTWILKWILCZEKKOJOTSZAKALEHIENAŻBIKOCELOTPIESIECDINGOSERWALTYGRYSLAMPARTLEWKARAKAL
pantera » coś osobliwego - różowa, wśród zwierza dzikiego. pantera » drapieżnik o brązowo-żółtym futrze w czarne plamy. pantera » drapieżnik z kotów. pantera » drapieżnik z rodziny kotów. pantera » drapieżny kot. pantera » duży dziki kot, lampart. pantera » egzotyczny kot. pantera » jest nią lampart i irbis.
Zwierzęta w Tatrach znacząco różnią się od tych, które możemy spotkać na nizinach. Oczywiście, w niższych piętrach górskich występują gatunki typowe dla pozostałych krain geograficznych, jednak tatrzańską faunę wzbogacają też gatunki wysokogórskie, w tym kilka endemitów. Panujący tam klimat zmusił je do przystosowania się do ciężkich warunków, w których inne gatunki nie mają szans przetrwania. Jakie zwierzęta występują w Tatrach? Zapraszamy na wycieczkę tropem najbardziej interesujących mieszkańców najwyższego pasma w łańcuchu Karpat. Na wstępie wypada zaznaczyć, że odmienność tamtejszej fauny nie wynika wyłącznie z obecności gatunków wysokogórskich. Także w piętrze lasów reglowych można spotkać zwierzęta w Tatrach, których próżno szukać w innych polskich krainach geograficznych (z wyjątkiem Bieszczadów). Świstak Świstaki zamieszkują górne piętra gór, od kosodrzewiny po turnie. W Polsce te sympatyczne gryzonie można spotkać wyłącznie w Tatrach. Osoby mające szczęście zobaczyć świstaka w jego naturalnym środowisku, z całą pewnością nie pomylą go z innym zwierzęciem. Ich ciało osiąga długość do 50 cm, ogon - do 20 cm. Charakteryzują się krępą sylwetką i gęstym futrem koloru jasnobrązowego, ciemnoszarego lub rudego. Świstaki to zwierzęta stadne, które żyją w grupach liczących od kilku do kilkunastu osobników. Natura obdarzyła je doskonałym wzrokiem, który pozwala im dostrzec zagrożenie ze znacznej odległości. Gdy świstak wypatrzy potencjalnego wroga, informuje o tym resztę grupy, wydając z siebie charakterystyczny gwizd. W sezonie jesienno-zimowym, świstaki zapadają w trwający niemal 7 miesięcy sen. W tym czasie, korzystają z zapasów energetycznych zgromadzonych w postaci tkanki tłuszczowej. Płochacz halny W piętrze hal można natknąć się na płochacza halnego - rzadkiego ptaka, występującego wyłącznie w Tatrach i Sudetach. Jego nazwa sugeruje płochliwą naturę, ale to niezwykle śmiałe ptaki, które podchodzą do turystów rzucających im okruszki niczym krakowskie gołębie. Z wyglądu, płochacz halny przypomina nieco wróbla, ale w praktyce trudno pomylić te ptaki. Płochacz jest nieco większy (osiąga długość do 19 cm), a jego upierzenie jest bardziej kontrastujące (brązowe ciało, szara głowa, białe gardło z czarnymi kropkami). Pomurnik Tatrzańskie hale są też domem dla pomurnika - jednego z najrzadszych ptaków. Jego długi, zakrzywiony dziób nasuwa skojarzenia z pełzaczem, jednak upierzenie pomurnika nie pozwala pomylić tych gatunków. Jego ciało pokrywają szare i czarne pióra, ogon i skrzydła wieńczy kolor biały. Lotki i pokrywy skrzydłowe są natomiast ciemnoczerwone. Kozica tatrzańska W piętrze hal i turni można spotkać zwierzę będące niekwestionowanym symbolem Tatr. Mowa o kozicy, która w Polsce występuje wyłącznie w Tatrach (na Słowacji także w Niżnich Tatrach i Fatrze). Samice żyją w stadach nazywanych kierdlami. Samce (czyli capy) są samotnikami. Zwierzęta przypominające kozę domową osiągają długość do 140 cm i wysokość w kłębie do 90 cm. Waga dorosłego capa to ok. 30 kg. Samce i samice są wyposażone w puste w środku rogi, nazywane hakami. Kozice preferują życie w wysokich partiach gór, ale zimą schodzą poniżej piętra kosodrzewiny, do lasów. W okresie letnim ich dieta składa się z trawy i ziół, zimą zjadają korę kosówki, pędy drzew, igły i porosty. Orzeł przedni Ponad najwyższymi turniami Tatr lata piękny i majestatyczny orzeł przedni. Ten wielki drapieżnik osiąga do 93 cm i pod względem wielkości, w Polsce ustępuje wyłącznie bielikowi. Dorosłe ptaki charakteryzują się brunatnym upierzeniem z jaśniejszymi piórami na wierzchu. Poluje na ssaki, gady i inne ptaki, a swoją zdobycz chwyta przede wszystkim na ziemi. Nie gardzi też padłymi osobnikami. Ryś eurazjatycki Jakie zwierzęta można spotkać w Tatrach w niższych partiach? Poza dość pospolitymi gatunkami, w tatrzańskich lasach mieszka kilka rzadkich drapieżników. Jednym z nich jest ryś. To największy europejski przedstawiciel rodziny kotowatych. Te piękne drapieżniki osiedliły się w starych drzewostanach i zwykle polują powyżej górnej granicy lasów. Ich łupem padają nie tylko gryzonie, ale także większa zwierzyna - sarny i kozice. Rysia trudno pomylić z innym kotem. Zwierzę wielkości sporego psa (długość wraz z ogonem to 130-150 cm) charakteryzuje się długimi nogami, gęstą sierścią (żółta lub rdzawoszara, z charakterystycznymi cętkami na tułowiu i pręgami na ogonie) i krótkim ogonem. Cechą rozpoznawczą rysia są też ciemne "pędzle" na uszach. Wilk szary Tatrzańskie lasy zamieszkuje też największy drapieżnik z rodziny psowatych. Mowa o wilku szarym. Dorosłe osobniki osiągają długość do 140 cm i wagę do 70 kg. Charakteryzuje go szara sierść (latem rzadsza niż zimą) i prosty, puszysty ogon. Z daleka, wilka łatwo pomylić z owczarkiem niemieckim, choć jest mało prawdopodobne, że natkniemy się na to zwierzę, przemierzając górskie szlaki. Wilk unika kontaktu z człowiekiem do tego stopnia, że wielu leśników nigdy nie widziało tego zwierzęcia na własne oczy. Żyją w grupach rodzinnych, nazywanych watahami. Panuje w nich ścisły podział hierarchiczny. Samcom przewodzi basior, a samicom - wadera. Ich jadłospis składa się głównie z saren, jeleni i zajęcy, ale przypadki ataków na stada owiec nie należą do rzadkości. Niedźwiedź brunatny Największym zwierzęciem żyjącym w Tatrach jest niedźwiedź brunatny. Dorosłe osobniki osiągają wysokość do 135 cm w kłębie, długość do 250 cm, a ich waga może przekraczać 200 kg. Charakteryzują się ciemnobrązową sierścią, choć nie brakuje też osobników o jaśniejszym umaszczeniu. Mimo że jadłospis niedźwiedzia w dużej części składa się z pokarmu roślinnego, to należy pamiętać, że mówimy tu o zwierzęciu wszystkożernym, które nie gardzi też padliną i jest aktywnym myśliwym. "Miś" wydaje się powolny i niezdarny, ale to tylko pozory. Na krótkich odcinkach potrafi biegać z prędkością 50 km/h. Świetnie pływa i wspina się na drzewa. Niedźwiedzie zapadają w sen zimowy, spędzając niesprzyjającą im porę roku w gwarze. W tym czasie, tracą nawet 1/3 masy ciała. Wraz z nastaniem wiosny, te wielkie zwierzęta budzą się i wyruszają żer. Wówczas, głodne "misie" szukają pokarmu dniem i nocą. 16 objawów dromomanii – sprawdź, czy jesteś uzależniony od podróżowania! [QUIZ] Pytania 1 | 16 Jak często twoja walizka nie jest w pełni rozpakowana?
Drapieżnik z rodziny psowaty. Podaj hasło które pasuje do pytania „Drapieżnik z rodziny psowaty”. Jeżeli nie znasz prawidłowej odpowiedzi na to pytanie, lub pytanie jest dla Ciebie za trudne, możesz wybrać inne pytanie z poniższej listy. Jako odpowiedź trzeba podać hasło (dokładnie jeden wyraz). Dzięki Twojej odpowiedzi na
62 Kategoria: Zwierzęta Wyświetleń: 51464 Bez spoilera. :) Kategoria: Zwierzęta | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 51464 17 Kategoria: Zwierzęta Wyświetleń: 90080 5,5 metra długości. Kategoria: Zwierzęta | Komentarze: 6 | Wyświetleń: 90080 1 Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 215907 II Runda Pucharu Polski OFF-ROAD, OSTRODA, 2007, etap dzienny. Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 215907 89 Kategoria: Zwierzęta Wyświetleń: 47714 Dźwięk meuczenia tego kota - coś niesamowitego. Kategoria: Zwierzęta | Komentarze: 1 | Wyświetleń: 47714 30 Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 54327 Kotkowi trochę się po....kręciło :D Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 5 | Wyświetleń: 54327 19 Kategoria: Ciekawostki Wyświetleń: 49967 Życie jest pełne niespodzianek Kategoria: Ciekawostki | Komentarze: 22 | Wyświetleń: 49967 78 Kategoria: Zwierzęta Wyświetleń: 32445 Jak krzyczy świstak?( ͡° ͜ʖ ͡°) Kategoria: Zwierzęta | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 32445 1 Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 83441 Wpadka Gracjana w jego TV :) Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 83441 1 Wpadka przed meczem Salzburg- Lech Dodany godz. 19:49 przez kajelu Panowie z Polsatu ni stąd ni zowąd pojawili się na antenie Sky Sport Deutschland, a ich łączenie z Warszawą i cały późniejszy m... Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 57208 Panowie z Polsatu ni stąd ni zowąd pojawili się na antenie Sky Sport Deutschland, a ich łączen... Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 57208 42 Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 100813 Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 1 | Wyświetleń: 100813 57 Kategoria: Zwierzęta Wyświetleń: 16229 Poczekajcie do końca. Kategoria: Zwierzęta | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 16229 59 Kategoria: Zwierzęta Wyświetleń: 31922 Nie przez przypadek uważane są za najbardziej inteligentne zwierzęta. Kategoria: Zwierzęta | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 31922 15 Kategoria: Ciekawostki Wyświetleń: 21759 30 Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 53612 Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 9 | Wyświetleń: 53612 0 Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 80731 TVN najpierw obrzuci kogoś błotem ale później przeprosi i myśli że sprawa załatwiona. Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 80731 Bieżące Maxiory
Margaj (Leopardus wiedii) z rodziny kotowatych. W bezleśnych zbiorowiskach roślinności zimnego klimatu strefy arktycznej i subarktycznej spotkamy: Gronostaja (Mustela erminea) z rodziny łasicowatych. Lisa polarnego, tzw. Piesaka (Vulpes lagopus) i wilka (Canis lupus) z rodziny psowatych. W Himalajach, powyżej 6 tys. m n.p. Można spotkać
Wilk ma wiele tajemnic. Od wieków żyje w konflikcie z ludźmi i ukrywa się przed nimi. Czy to, co wiemy o wilku z mitów i bajek, odpowiada rzeczywistości? Dowiedz się, jaki naprawdę jest wilk. Wilk: relacje z ludźmi Wilk szary (łac. canis lupus) to drapieżnik z rodziny psowatych, prawdopodobnie jeden z najbardziej rozpoznawalnych drapieżników świata, a to za sprawą wielowiekowych i z reguły napiętych relacji wilków z ludźmi. Wilki budzą respekt swą siłą, odwagą i nieustępliwością. Polują w grupach, zwanych watahami, a ich zbiorowe wycie od wieków mrozi serca ludzi zmuszonych do podróży przez leśne ostępy. W rzeczywistości wilki nie są jednak takie straszne, jak się je maluje – od 2000 r. odnotowano 20 przypadków, w których wilk zabił człowieka, a więc na całym świecie przypada średnio jeden taki przypadek na rok. Wilki zazwyczaj boją się ludzi i unikają ich, a atakują tylko w desperacji, osaczone lub zmuszone głodem. Wilki i psy domowe są ze sobą ściśle spokrewnione. Psy domowe wywodzą się najpewniej od wilków, udomowionych w Azji ok. 15-8 tys. lat temu. Potrzeba odganiania wilczych watah od stad bydła dała z kolei początek wielu rasom silnych i odważnych psów pasterskich. Wilki i psy mogą się nawet krzyżować, co ludzie wykorzystali, tworząc rasy psów o wszystkich cechach wilków, np. wilczaka chechosłowackiego – krzyżówkę wilka i owczarka niemieckiego. O wilkach dowiadują się już dzieci z bajek, zwierzęta te pełnią istotną rolę w mitologii i folklorze niemal każdego zakątka świata. Starożytni słowiańscy guślarze używali w obrzędach wilczych skór i amuletów z zębów wilka, mających zapewnić im siłę i zręczność tych zwierząt. Obawiano się też powszechnie klątwy wilkołactwa. W mitologii nordyckiej kolosalny wilk, złowrogi Fenrir, jest synem Lokiego, który stale zagraża ludzkości. W Chinach wierzono, że zaćmienie słońca zachodzi wtedy, gdy gwiazdę połyka łapczywie niebiański wilk. Z kolei Rzymianie raczej sympatyzowali z wilkami, które przecież wykarmiły Romulusa i Remusa. Jak wygląda wilk? Wilk budową przypomina dużego psa typu szpic. Dorasta do 180 cm długości, przy czym 50 cm z tego przypada na ogon. Wilk osiąga do 90 cm wysokości w kłębie i może ważyć nawet 75 kg, ale z reguł jest sporo mniejszy. Basiory (samce) są widocznie większe od wader (samic). Wilk ma kształtną głowę, kufę z dość łagodnym stopem, trójkątne, spiczaste uszy. Ma muskularne ciało, kończyny skierowane łapami na zewnątrz, pierś dość wysoką i wąską. Futro wilka składa się z dwóch warstw, zapewniając zwierzęciu dobrą ochronę przed zimnem i wilgocią. Ma kolor popielaty. Wilk: obszar występowania Wilk szary dzieli się na ponad dziesięć podgatunków, zamieszkujących różne obszary Ziemi i dostosowanych do życia w różnych biotopach. Współcześnie wilki żyją przed wszystkim w Północnej Ameryce (Kanada, Alaska, nawet Grenlandia, gdzie żyje wilk polarny), a także w Eurazji, zwłaszcza w azjatyckiej części Rosji. Wilk południowoazjatycki poluje na pustyniach Azji Mniejszej i Iranu, zaś wilka arabskiego spotkać można aż w Jemenie i Omanie. W Europie wilki rożnych podgatunków, ale głównie euroazjatyckie, żyją głównie na wschodzie, na Białorusi, Ukrainie i w Polsce. Wilki pojawiają się także w górach Bałkanów, w Apeninach, Pirenejach, na Półwyspie Iberyjskim. W Polsce wilki spotkać można blisko wschodniej granicy, w Karpatach i na Pojezierzu Mazurskim. Polska populacja wilków liczy między 1500 a 2500 osobników. Wilk: biotop Różne podgatunki wilka zamieszkują różne biotopy, od lasów, przez góry, po niziny, zarówno żyzne jak i pustynne, a nawet bagna. Wilk pod ochroną Wilki szary nie jest uważany przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN) za gatunek zagrożony wyginięciem. Nadano mu symbol LC – ang. „least concern” - oznaczający gatunki najmniejszej troski. Wynika to z dużej różnorodności podgatunków wilka, zamieszkujących rozległe obszary globu. Trzeba jednak dodać, że wilki nigdzie nie są przesadnie liczne. Na ogromnych terenach Kanady żyje raptem ok. 50 tys. wilków, w Rosji 30 tys., w Europie ok. 10 tys. Mimo to populacja wilków w wielu krajach rozwiniętych, zwłaszcza w Europie i Ameryce, gwałtownie maleje. Większość tych drapieżników została wytępiona już w minionych stuleciach, w Europie jeszcze w średniowieczu, ponieważ stanowiły realne zagrożenie dla ludzi i zwierząt hodowlanych. Dziś w wielu krajach podejmuje się działania mające na celu reintrodukowanie różnych podgatunków wilków na ich dawnym terenie występowania. W Polsce wilk objęty jest ścisłą ochroną gatunkową. Oznacza to, że bez zgody Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska nie można w żaden sposób ingerować w życie tych zwierząt. Nory wilków są od kwietnia do lipca objęte ochroną strefową – nie wolno zbliżać się do nich na mniej niż 500 m. Wilk: tryb życia Wilki uaktywniają się zazwyczaj o świcie i o zmierzchu. Razem wędrują po swym terytorium w poszukiwaniu ofiar. Potrafią jednego dnia pokonać nawet 160 km. Poruszają się z prędkością ok. 8 km/h, ale mogą przyspieszyć nawet do 60 km/h na krótkich dystansach. Wilki chodzą jeden za drugim (tzw. sznurowanie), przez co cała wataha pozostawia tylko jeden ślad. Wilk: zachowania społeczne Wilki prowadzą życie zbiorowe. Żyją w watahach, które mogą liczyć nawet do 20 osobników, choć najczęściej są dużo mniejsze, złożone tylko z pary rodziców, ich młodych i ewentualnie kilku odchowanych młodych wilków z poprzedniego miotu. W wilczych watahach obowiązuje ścisła hierarchia. Dominująca para wyznacza kierunek marszu, pierwsza je i jako jedyna kopuluje. Pozycję wilka w hierarchii watahy można ustalić, obserwując kolejność, w jakiej jest dopuszczany do pożywienia. Każdy wilk pełni też nieco inną rolę w watasze, np. jedne zajmują się tropieniem, inne ostrzegają przed niebezpieczeństwem, jeszcze inne mają pilnować młodych. Wataha wilków zajmuje określone terytorium, które mieć powierzchnię nawet do 300 km kwadratowych. Im uboższe w pożywienie jest środowisko wilków, tym większe terytorium zmuszone są patrolować w poszukiwaniu zdobyczy. Z reguły gdzieś wewnątrz terytorium znajduje się dobrze ukryte legowisko wilków, w którym samica alfa rodzi wilczęta. Wilki porozumiewają się ze sobą za pomocą złożonego systemu sygnałów, które mogą mieć formę szerokiej gamy dźwięków, pozycji ciała, feromonów i znaczenia terenu odchodami. Wilki popiskują podczas zabawy, grożą warczeniem, ostrzegają szczekaniem. Wycie wilków może oznaczać triumfalne zakończenie polowania, pokaz siły i liczebności stada lub po prostu informację o wzajemnym położeniu zwierząt. Dominację wilk wyraża przez podniesiony ogon i nastroszone uszy, a uległość – przez kładzenie uszu po sobie, chowanie ogona między nogami, kładzenie się na ziemi i wystawianie brzucha. Dominujący wilk ociera się o pozostałych członków swego stada, dzięki czemu cała wataha nabiera konkretnego zapachu. Znaczniki zapachowe – kał i mocz – zostawiane na granicach terytorium, służą zarówno ostrzeżeniu obcych wilków przed wtargnięciem, jak i informowaniu członków watahy o tym, kiedy ostatnio stado było w danym miejscu. Jak poluje wilk? Wilki najczęściej polują zbiorowo. Wataha współpracuje ze sobą, tropiąc, a potem zaganiając ofiary, aż strach i zmęczenie osłabi je istotnie i umożliwi przypuszczenie ostatecznego ataku. Wilki atakują z reguły zwierzęta osamotnione, widocznie słabe i chore. Bardzo rzadko decydują się na atak np. na zdrowego i silnego jelenia, który w większości przypadków wyrywa się z zasadzki i ucieka. Na co poluje wilk? Wilk najczęściej żywi się średnimi i dużymi ssakami, takimi jak sarny, jelenie i dziki, ale nie gardzi też mniejszą zdobyczą (np. borsukami, zającami, ptakami), a nawet padliną, jeśli dokuczy mu głód. Lubi ryby, czasem też dobija owocami. Wilki tylko w ostateczności zakradają się do ludzkich gospodarstw i porywają zwierzęta hodowlane. Z zasady trzymają się z dala od ludzi i tylko na przednówku, wygłodzone i zdesperowane, odważają się podchodzić bliżej ludzkich siedzib. Dorosły wilk zjada ok. 1,3 kg mięsa dziennie. Pożera ofiary wraz ze skórą i kośćmi, które także są dla niego cenne i nie stanowią problemu dla mocnych szczęk i dużego żołądka zwierzęcia. Jak rozmnaża się wilk? Ruja u wilków przypada na początek wiosny. Tylko dominująca para w watasze może się rozmnażać. Wadera nosi ciążę ok. 65 dni, po czym rodzi w osłoniętym legowisku do 7 ślepych szczeniąt. Młode wilki otwierają oczy po ok. 14 dniach od narodzin. Żywią się najpierw mlekiem matki, którą w tym czasie karmi samiec. Potem karmienie szczeniąt staje się zadaniem całej watahy, której członkowie przynoszą młodym wstępnie przeżute i nadtrawione kąski, by wilczęta nauczyły się jeść mięso. Z czasem wilczęta ruszają na pierwsze polowanie pod okiem rodziców. Dojrzałość płciową wilk osiąga po ok. 2 latach życia. Dorosłe już basiory bywają często odganiane ze stada przez samca alfa, by nie mogły zagrozić jego pozycji. Zdrowy wilk W wieku ok. 10 lat zęby wilka zaczynają się ścierać, co utrudnia mu pożywianie się i tym samym wyznacza początek słabnięcia i wilczej starości. W naturze wilki dożyć mogą 16 lat, nieco dłużej w niewoli. Czy wilk nadaje się na zwierzątko domowe? Ponieważ wilki znajdują się w Polsce pod ścisłą ochroną gatunkową, nie można ich posiadać. Można jednak mieć psa, który jest właściwie udomowionym wilkiem. Entuzjaści nieokiełznanej wilczej natury mogą sprawić sobie np. wilczaka czechosłowackiego, który pod niemal każdym względem przypomina wilka. Jest jednak przez to trudny do ułożenia i może być niebezpieczny dla niedoświadczonych przewodników.
力Lis pospolity to drapieżny ssak należący do rodziny psowatych (Canidae), w której znajdują się też m.in. wilki, szakale i psy domowe 力Jest największym przedstawicielem rodzaju Vulpes (lis).
Kasa ZOO czynna jest codziennie - również w niedziele i święta. Zapraszamy! Jeżozwierze, Psowate Wilk grzywiasty (Chrysocyon brachyurus) Występowanie: trawiaste pampy Ameryki Południowej /głównie Argentyna i Brazylia/ Gatunek zagrożony wyginięciem, objęty II załącznikiem Konwencji Waszyngtońskiej i EEP W naszym ZOO kilkakrotnie uzyskaliśmy przychówek od tego gatunku Wilk grzywiasty ma najdłuższe nogi spośród wszystkich przedstawicieli rodziny psowatych. Z uwagi na podobieństwo do lisa, Indianie nazwali go „dużym lisem”. Nazwa wilk grzywiasty pochodzi od charakterystycznej grzywy, którą zwierzę stroszy w momencie zagrożenia. Drapieżnik ten jest aktywny nocą. Poluje głównie na gryzonie i inne niewielkie ssaki oraz ptaki. Przed zjedzeniem podrzuca zdobycz w górę, następnie łapie ją pyskiem w powietrzu i połyka. Wilki grzywiaste żyją krótko, zaledwie 12 lat. Jeżozwierz indyjski (Hystrix indica) Występowanie: zamieszkuje tereny skaliste, pustynie, lasy i plantacje Azji Mniejszej, Środkowej, Indie i Sri Lankę. Jego ciało pokryte jest grubymi, szczeciniastymi włosami, które na plecach i ogonie przekształcone są w kolce. Żywi się pokarmem roślinnym. Jest aktywny nocą.
Lisy, co prawda, należą do rodziny psowatych, ale mają w sobie dużo kociej natury. Zwierzęta piękne, zwinne, o przenikliwym, inteligentnym spojrzeniu. W
0 Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 123815 Amatorska wersja popularnego teleturnieju, treść budzi wątpliwośći na temat trzeźwośći uczestn... Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 123815 62 Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 100249 Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 100249 10 Fenek Dodany godz. 17:59 przez deadler Słodziutki nieprawdaż :D Kategoria: Ciekawostki Wyświetleń: 12625 Słodziutki nieprawdaż :D Kategoria: Ciekawostki | Komentarze: 9 | Wyświetleń: 12625 51 Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 64122 Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 64122 9 Kategoria: Ciekawostki Wyświetleń: 51469 0 Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 7967 :P Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 1 | Wyświetleń: 7967 0 Kategoria: Sport Wyświetleń: 27549 JEDEN LEPSZY OD DRUGIEGO Kategoria: Sport | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 27549 50 Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 287121 Jak to sie zatrzymuje? :) Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 12 | Wyświetleń: 287121 59 Odpowiedź na pytanie Dodany godz. 21:20 przez Pythonius Inicjator zabójstwa żony Romana Polańskiego, jeden z najbardziej niebezpiecznych przestępców USA. Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 263567 Inicjator zabójstwa żony Romana Polańskiego, jeden z najbardziej niebezpiecznych przestępców U... Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 9 | Wyświetleń: 263567 3 Kategoria: Ciekawostki Wyświetleń: 77313 Czas szybko ucieka, zobacz czy możesz wychwycić wszystkie szczegóły za jednym oglądnięciem fil... Kategoria: Ciekawostki | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 77313 0 Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 90328 Jak w wielkim stylu zgarnąć okrągły milion dolców ;) Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 90328 0 Kategoria: Gry i komputery Wyświetleń: 325 14 Kategoria: Kreskówki i animacje Wyświetleń: 40670 Johnny jak zwykle rządzi. Tym razem zadaje pytanie,które od lat dręczy naukowców. 0 Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 7 osttnie jebniecie czyli lufa pytanie ale w wykonaiu kibica lecha w Niemczech :D Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 7 16 Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 41716 Kangur wali w kogo popadnie ;] Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 12 | Wyświetleń: 41716 1 Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 9750 Jak na członka rodziny przystało spożywa przy stole :) Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 9750 2 Kategoria: Śmieszne Wyświetleń: 15349 Koszt produkcji filmu 2 000 000 zł i 49 groszych. Kategoria: Śmieszne | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 15349 2 Atak kangura Dodany godz. 13:52 przez snajperooo Człowiek znokautowany przez kangura nie ma to jak kopniak w plecy! link oryginał : Kategoria: Zwierzęta Wyświetleń: 26616 Człowiek znokautowany przez kangura nie ma to jak kopniak w plecy! link oryginał : https://ww... Kategoria: Zwierzęta | Komentarze: 0 | Wyświetleń: 26616 260 Kategoria: Ciekawostki Wyświetleń: 140525 Bronisław, delikatnie mówiąc, unika pytania. Kategoria: Ciekawostki | Komentarze: 1 | Wyświetleń: 140525 Bieżące Maxiory
lampart » małe zwierzę afrykańskie. lampart » morski, foka polująca na pingwiny, inne foki. lampart » morski, ssak morski z rodziny fok, zamieszkujący wody Antarktyki w strefie lodu dryfującego oraz południową część Oceanu Indyjsk. lampart » pantera leopard. lampart » pantera, leopard.
Korsak, lis stepowy (Vulpes corsac) to drapieżnik z rodziny psowatych. Jest podobny do lisa, jest jednak od niego mniejszy, jaśniej ubarwiony, ma większe kończyny i szersze uszy. Sierść na grzbiecie jest rudo-popielata, od spodu szarawa lub żółta. Koniec ogona jest ciemny. Jest odporny na brak - galeriaKliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć. © Eric Gevaert - POWIĘKSZWystępowanie i środowiskoAzja. Zamieszkuje pustynne tereny. Gdy liczebność tego gatunku rośnie pojawia się także w lasostepach. Jest liczny na terenie podgórzystym. Unika lasów, pól uprawnych i sąsiedztwa życia i zachowanieJest ostrożny. Aktywny nocą. Nory kopie rzadko. Zwykle zajmuje nory po innych ssakach, najczęściej po borsukach. Czasem robi zapasy pokarmu. Nie potrafi chodzić po gryzonie, ptaki, jaja, padlina, przypada na styczeń i luty. Ciąża trwa 60 dni, po której samica rodzi 2-11 młodych. Pozostają z matką długo, bo nawet do jednego i zagrożenia LCGatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Pokrewne gatunki ssakówPsowateZobacz inne gatunkiz tej śpią ssaki?Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?Najmniejszy ssakJakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?Największy ssakKtóry z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?Jak dużo jedzą zwierzęta?Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?BibliografiaWykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015 pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975 © 2013-03-23, GAT-373Niektóre treści nie są dostosowane do Twojego profilu. Jeżeli jesteś pełnoletni możesz wyrazić zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych. W ten sposób będziesz miał także wpływ na rozwój naszego serwisu.
sklepienie niebieskie, sfera niebieska. nasyp ochronny wzdłuż toru kolejowego. niejeden w szczęce. Określenie "azjatycki ssak z rodziny psów" posiada 1 hasło. Znaleziono dodatkowo 2 hasła z powiązanych określeń. Inne określenia o tym samym znaczeniu to azjatycki ssak z rodziny psowatych; azjatycki ssak drapieżny z rodziny psów
≡ Start Kontakt Definicja do krzyżówki Długość 🔔 Wyszukiwarka haseł do krzyżówek pozwala na wyszukanie hasła i odpowiedzi do krzyżówek. Wpisz szukane "Definicja" lub pole litery "Hasło w krzyżówce" i kliknij "Szukaj"! afrykański drapieżnik z rodziny psów, simir - Hasło do krzyżówki Mamy 2 rozwiązań Hasło Długość likaon6 lycaon6 Podobne krzyżówki simiry, afrykańskie drapieżniki z psowatych Autor sfilmowanej powieści „Bez rodziny” z rodziny psów, simir kuzyn psa, simir inaczej simir simir z Afryki simir,zwierzę z rodziny psów. afrykański drapieżnik z rodziny psów, simir simir, afrykański drapieżnik simir, afrykański pies Afrykański drapieżnik z rodziny psowatych; simir Afrykański drapieżnik; simir Afrykański kuzyn psa, simir Drapieżnik (afrykański) z rodziny psów; simir Drapieżnik z rodziny psów; simir Dodaj nowe hasło do słownikaDzięki tobie baza definicji może zostać wzbogacona, wystarczy wypełnić definicje w formularzu. Definicje zostaną następnie dodane do słownika, aby pomóc przyszłym użytkownikom Internetu utknąć w siatce definicji.
Ssaki drapieżne z rodziny psowatych. Podaj prawidłową odpowiedź na pytanie „Ssaki drapieżne z rodziny psowatych”. Jeżeli nie znasz prawidłowej odpowiedzi na to pytanie, lub pytanie jest dla Ciebie za trudne, możesz wybrać inne pytanie z poniższej listy. Jako odpowiedź trzeba podać hasło (dokładnie jeden wyraz). Dzięki Twojej
Przez aktualizacja dnia 12:28 Choć likaon na pierwszy rzut oka wydaje się bardzo podobny do psa, w rzeczywistości należy do gatunku Lycaon pictus - będąc dziś jego jedynym przedstawicielem. Bliższymi niż likaon kuzynami psów są wilki czy szakale. Likaony to zwierzęta o bardzo dużej wytrzymałości fizycznej. W czasie polowań mogą one biec za swoją ofiarą przez wiele kilometrów. Najbardziej pożądanym przez nie „kąskiem” są antylopy, ale w ich diecie czasami pojawiają się również rośliny. Likaon pstry - charakterystyka Likaon jest niezwykle wytrzymałym drapieżnikiem, a inteligencją dorównuje wilkom, przewyższając je pod względem rozwoju zachowań społecznych. Likaon jest najskuteczniejszym łowcą wśród ssaków. Budowa ciała likaonów jest bardzo spójna. Ich cechą charakterystyczną są nienaturalnie duże uszy o zaokrąglonych końcach. Sylwetka zwierzęcia jest raczej szczupła, a kończyny chude i długie. Klatka piersiowa tych drapieżników jest dość wąska, ale jednocześnie niezwykle pojemna, co sprzyja możliwości biegania na długie dystanse. Likaony mają doskonale rozwinięte zmysły węchu oraz słuchu, a ich umaszczenie sprawia, że świetnie maskują się pośród afrykańskiego krajobrazu. Pysk oraz zewnętrzna część uszu likaonów są czarne, a reszta ciała pokryta jest krótką, brunatną sierścią, na której występują białe i rude łaty. Układ plam nigdy nie jest taki sam, co sprawia, że każdy likaon jest jedyny w swoim rodzaju. Ogony tych zwierząt się bardzo puszyste, zwieńczone białą końcówką. Cechy charakterystyczne wyglądu tego gatunku wiążą się bezpośrednio z jego przystosowaniem do bytowania w klimacie podrównikowym, zdominowanym przez sawanny. Likaon - polowanie Likaony należą do dużych mięsożerców. Przeciętna waga dorosłych osobników waha się od 20, do 36 kg, a ich wysokość zawiera się w przedziale od 60 do 79 cm. Czaszka likaona jest widocznie zaokrąglona, wyposażona w łuk jarzmowy o dużej szerokości. Co więcej, zwierzęta te są posiadaczami ogromnych łapaczy, imponujących kłów i charakteryzują się bardzo silnym zgryzem. Likaony, zwane inaczej dzikimi psami z Afryki, są więc realnym zagrożeniem dla innych zwierząt zamieszkujących ten kontynent. Za swoją ofiarą potrafią biec kilometrami. Najszybsze likaony osiągają prędkość nawet do 65 km/h. Dominująca para prowadzi długą pogoń. Większość ich polowań kończy się sukcesem. W końcu likaon żyje i poluje w dużych stadach. Jego zmysł drapieżnika jest bardzo skuteczny. Roślinożerne antylopy nie mają w starciu z nimi najmniejszych szans. Likaon - gdzie zamieszkuje dziki pies afrykański? Populacja psów afrykańskich zamieszkuje tereny suche, znajdujące się na południe od Sahary. Zwierzęta te można spotkać w Botswanie, Angoli, Namibii, Sudanie, Somalii, Etiopii, Nigerii, Zimbabwe czy Tanzanii. Likaony lubią żyć na otwartych przestrzeniach. Członkowie stada najlepiej czują się na trawiastej sawannie, gdzie mają okazję do urządzania polowań na antylopy gnu oraz zebry. Można się na nie natknąć również w miejscach, takich jak: zarośla akacjowe i busz; półpustynia; sawanna drzewiasta; tereny górskie. Afrykański drapieżnik potrafi przystosować się do niemal każdych warunków. Wysoce imponującymi cechami tych zwierząt są ich wytrzymałość, umiejętność maksymalnego wykorzystania swoich predyspozycji fizycznych oraz siła nacisku ich zgryzu. To ostatnie stanowi jednocześnie przepustkę do życia w trudnym klimacie Afryki. Czy powinniśmy się obawiać spotkania z likaonem? Likaony to dzikie psy, więc ich zachowanie w całości opiera się na tym, co dyktuje im instynkt. Człowiek nie występuje w ich codzienności, a więc może zostać on uznany przez nie za zagrożenie, które należy szybko wyeliminować. Strach przed spotkaniem z psem afrykańskim jest więc w pełni uzasadniony. Na szczęście, wcale nie tak łatwo stanąć oko w oko z likaonem. W zasadzie jedyną okazją do przyjrzenia się temu, w jaki sposób wygląda codzienność likaonów jest safari. Zwierzęta te prowadzą dzienny tryb życia na suchych terenach i funkcjonują w watahach liczących po kilkadziesiąt osobników. Niektóre stada gromadzą w sobie nawet 60 przedstawicieli gatunku, co jednocześnie czyni je największymi stadami drapieżnych ssaków. Wśród likaonów można bez trudu dostrzec podział hierarchiczny - każdej watasze przewodzi dominująca para zwierząt. Czy likaon może wyginąć? Niestety likaonom grozi wyginięcie. Liczba tych rzadkich ssaków drapieżnych drastycznie spadła w ostatnich dziesięcioleciach. Według Raportu Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody, w 2012 roku na świecie żyło zaledwie 6700 likaonów, z których zaledwie 1400 było zdolnych do rozmnażania. Winny jest niestety człowiek. Ludzie rozbudowują infrastrukturę na terenach zamieszkiwanych przez te dzikie psy. Nowe drogi sprawiają, że zwierzęta wędrują w poszukiwaniu nowych terenów wchodząc na obszary zasiedlone przez człowieka. Tym samym mogą stać się ofiarą farmerów, którzy strzelają do nich z obawy o własne zwierzęta hodowlane. Likaony giną również przez hieny i lwy, które bronią własnych terytoriów. Likaon - ciekawostka Ciekawostką jest niesamowita więź, która łączy likaony. Zamiast porzucać starsze czy schorowane osobniki, wataha troszczy się o nie do końca. Ich stada mogą mieć nawet 60 osobników! Żaden inny gatunek ssaków nie jest aż tak towarzyski.
. c55m8wp01x.pages.dev/791c55m8wp01x.pages.dev/58c55m8wp01x.pages.dev/195c55m8wp01x.pages.dev/565c55m8wp01x.pages.dev/809c55m8wp01x.pages.dev/961c55m8wp01x.pages.dev/831c55m8wp01x.pages.dev/686c55m8wp01x.pages.dev/869c55m8wp01x.pages.dev/834c55m8wp01x.pages.dev/915c55m8wp01x.pages.dev/530c55m8wp01x.pages.dev/265c55m8wp01x.pages.dev/768c55m8wp01x.pages.dev/974
drapieżnik z rodziny psowatych
