Ten stan jest zwykle spowodowany tarciem spowodowanym otyłością psa, nadwrażliwością na pokarm lub zaburzeniem równowagi hormonalnej. Aby leczyć wtórne ciemiężycie rogowacenia, najlepiej jest leczyć podstawowe przyczyny, takie jak zdrowsza dieta, aby rozwiązać problem otyłości. Czarne plamki cofną się, gdy zostaną rozwiązane

Czerniak - informacje ogólneCzerniak to jeden z najbardziej złośliwych nowotworów. Wywodzi się z melanocytów, czyli komórek barwnikowych, skóry lub błon śluzowych (np. sromu, odbytu, jamy ustnej) lub z błony naczyniowej gałki ocznej. Zachorowania na ten nowotwór to ok. 5-7 proc. wszystkich nowotworów na czerniakaNajwięcej chorych odnotowuje się w Australii – w Polsce jest ich znacznie mniej, ale liczba ta szybko rośnie. Wzrost ten jest związany ze zmianą stylu życia oraz modą na opalanie i powoduje, że coraz częściej diagnozuje się czerniaka u ludzi młodych, nawet 20-30 czerniakaObjawy czerniaka zależą od stopnia jego zaawansowania. W postaci wczesnej zmiany są płaskie, niesymetryczne, o niejednolitym kolorze i nieregularnych, poszarpanych brzegach. Przy postaci zaawansowanej zmiany są często uwypuklone ponad poziom skóry, a czasami również owrzodziałe z sączącą się wydzieliną podbarwioną krwią. W niektórych sytuacjach, np. w przypadku czerniaka odbytu lub podpaznokciowego, pierwszym objawem choroby może być powiększenie węzłów chłonnych w okolicy miejsca rozwoju na co uważać?Praktycznie każdy na swojej skórze ma od kilku do nawet kilkuset pieprzyków i innych znamion. Jedni je lubią, inni nie, ale to nie wymiar estetyczny jest tutaj najważniejszy. Należy oceniać je także pod kątem nas powinny przede wszystkim: nieregularny kształt, nierówne brzegi, niejednolity kolor, wielkość powyżej 5 mm, a także swędzenie czy zmiany w kształcie bądź rozmiarze. Mogą być to bowiem objawy rozwoju ten wywodzi się z melanocytów, czyli komórek barwnikowych wytwarzających i zawierających melaninę, które mogą ulec złośliwej mutacji. Czerniak najczęściej występuje na skórze, ale może także pojawiać się wszędzie tam, gdzie są melanocyty. Na przykład na błonach śluzowych czy w siatkówce wygląda czerniak? Na zdjęciu widoczny przykład czerniaka. Znamię na zdjęciu ma około 2,5 cm szerokości i 1,5 cm czerniakaWażną rolę w powstawaniu czerniaka odgrywa promieniowanie ultrafioletowe (UV). Wywiera ono bezpośredni wpływ na materiał genetyczny komórek naskórka, prowadząc do jego uszkodzenia oraz osłabia procesy naprawcze skóry. Działanie to jest szkodliwe dla każdego człowieka, ale niektórzy są wyjątkowo narażeni na wystąpienie czerniaka. Do tej grupy należą:nosiciele mutacji konkretnych genów,osoby, w których bliskiej rodzinie zdiagnozowano czerniaka,osoby chorujące w przeszłości na czerniaka albo inne nowotwory złośliwe skóry,osoby, które mają liczne (>50) znamiona barwnikowe1, znamiona atypowe lub znamiona zmieniające wygląd,osoby o jasnej skórze, jasnych lub rudych włosach, niebieskich oczach i z piegami,osoby, które okresowo i intensywnie wystawiają się na promieniowanie UV, np. opalają się na słońcu lub w solarium,osoby ze skłonnością do oparzeń słonecznych,osoby, które przeszły ciężkie oparzenia słoneczne w dzieciństwie lub młodości,osoby z obniżoną odpornością, np. chorzy przyjmujący leki immunosupresyjne po przeszczepie ryzyka czerniakaCzerniaki najczęściej występują u ludzi w średnim wieku i szczególnie zagrażają osobom o jasnej karnacji. W grupie podwyższonego ryzyka są też osoby, które w dzieciństwie były narażone na stałe działanie promieniowania słonecznego czy wywołane nim poparzenia. Czerniak zagraża też ludziom z wrodzonymi znamionami barwnikowymi oraz dużą liczbą nawet drobnych statystyk na ten nowotwór częściej zapadają kobiety, ale przebieg choroby jest z kolei znacznie cięższy u mężczyzn. Rak ten nie jest uważany za dziedziczny, zdarza się jednak, że występuje rodzinnie. Prawdopodobieństwo jego rozwoju zwiększa ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe pochodzące ze słońca lub sztucznych źródeł takich jak na przykład czerniakaPodstawą wykrycia czerniaka jest dokładne badanie lekarskie obejmujące całą skórę, a w szczególności skórę owłosioną głowy, dłonie, stopy i przestrzenie między palcami. Cechy zmiany skórnej, która może nasuwać podejrzenie czerniaka to:asymetryczny, nieregularny kształt,niejednolity kolor,nierówne, poszarpane brzegi,zmiany w kształcie i rozmiarze,wielkość powyżej 5 mm, dynamika zmian w wyglądzie,swędzenie, krwawienie, potwierdzenia diagnozy, oceny stopnia zaawansowania i rokowania niezbędne jest badanie histopatologiczne całej usuniętej chirurgicznie zmiany. Podejrzaną zmianę wycina się w całości z marginesem zdrowej skóry i przekazuje do badania histopatologicznego. Zabieg ten nazywany jest biopsją wycinającą. Jeżeli podejrzenie czerniaka się potwierdzi to, w zależności od uzyskanego wyniku i oceny marginesów wyciętej zmiany, u niektórych chorych konieczne jest wycięcie blizny po usuniętej zmianie pierwotnej. Dodatkowo u części pacjentów lekarz może zdecydować o wykonaniu biopsji węzła wartowniczego – czyli takiego, który jest pierwszy na drodze spływu chłonki z rejonu wyciętego czerniaka. Standardowo wykonuje się również podstawowe badania laboratoryjne, ocenę stężenia dehydrogenazy mleczanowej (LDH), RTG klatki piersiowej oraz USG jamy czerniakaJak przy każdym nowotworze największą rolę w leczeniu czerniaka odgrywa jego wczesne wykrycie. Mimo, że tylko część czerniaków, ok. 40 proc., rozwija się z wcześniej występujących znamion, a reszta powstaje na skórze niezmienionej, regularna kontrola dermatologiczna skóry jest podstawą szybkiego wykrycia i tym samym skutecznego leczenia czerniaka jest leczenie operacyjne, polegające na wycięciu zmiany wraz z marginesem zdrowej skóry. Po potwierdzeniu czerniaka w badaniu histopatologicznym może zostać podjęta decyzja o wycięciu blizny z zachowaniem odpowiednich marginesów oraz wykonaniu biopsji węzła wartowniczego. Węzeł wartowniczy to taki węzeł chłonny, który jest pierwszy na drodze spływu chłonki z rejonu wyciętego czerniaka. W przypadku stwierdzenia przerzutu w węźle wartowniczym usuwane są węzły chłonne z całego obszaru spływu chłonki, czyli wykonywana jest tzw. zaawansowanych stadiach czerniaka postępowanie jest indywidualizowane. Do stosowanych metod leczenia należą: chirurgia, radioterapia, chemioterapia, immunoterapia2 oraz leczenie celowane - ukierunkowane rokowanie i powikłaniaLepiej rokują czerniaki rozwijające się na kończynach niż na tułowiu. Ryzyko nawrotu wzrasta wraz z głębokością naciekania zmiany pierwotnej. Największe prawdopodobieństwo wystąpienia nawrotu przypada na pierwsze 2-3 lata po leczeniu. W tym okresie obowiązuje zwiększona intensywność kontroli lekarskich. W zależności od stopnia zaawansowania i pierwotnego umiejscowienia czerniaka ryzyko nawrotu miejscowego wynosi od 3 do 15 choroby po upływie 5 lat od leczenia stwierdza się u mniej niż 5 proc. chorych. Przerzuty w czerniaku mogą wystąpić drogą naczyń chłonnych i krwionośnych. Ich pojawienie się jest związane z większym zaawansowaniem choroby i pogarsza rokowanie. Po zakończeniu leczenia wskazane są regularne kontrole zgodnie z zaleceniami czerniakowiZapobieganie zachorowaniom na zaawansowane postaci czerniaka opiera się na:ocenie u każdego pacjenta cech ryzyka i dopasowaniu postępowania profilaktycznego,objęciu osób z grup ryzyka bardziej szczegółową opieką,unikaniu nadmiernej ekspozycji na słońce, zwłaszcza krótkich epizodów intensywnego nasłonecznienia powodujących oparzenia skóry,unikaniu opalania w solariach,dbaniu o odpowiednią ochronę przed słońcem, stosowanie kremów z filtrem UV,regularnej obserwacji i ocenie znamion zgodnie z zasadą co miesiąc swoją skórę i znamiona, a w sytuacji, kiedy coś Cię zaniepokoi to skontaktuj się z w roku kontroluj swoją skórę i znamiona na wizycie o odpowiednią ochronę przeciwsłoneczną – stosuj kremy z wysokim filtrem UV, unikaj wystawiania się na słońce między a noś okulary przeciwsłoneczne z filtrem czerniaka badaniaMimo, że dla wielu z nas diagnoza „czerniak” może brzmieć jak wyrok, to lekarze podkreślają, że choroba ta wcale nie musi być nieuleczalna czy wręcz śmiertelna. Jest jednak pewien warunek. Bardzo wysokim odsetkiem wyleczeń charakteryzują się wcześnie wykrywane czerniaki. Kiedy zmiana jest grubości 1-2 mm, wynosi on 80-90 proc. Żeby więc zwiększyć swoje szanse, trzeba pamiętać o tym, by raz w roku kontrolować znamiona u metodą diagnostyki jest wideodermoskopia (zwana również wideodermatoskopią) – to zupełnie nieinwazyjna metoda, która umożliwia ocenę zmian skórnych w powiększeniu, a także zapisanie ich obrazu w formie elektronicznej. Jeśli na tym etapie coś lekarza zaniepokoi, wykonuje się badanie histopatologiczne podejrzanej zmiany, wycinając ją w całości wraz z marginesem zdrowej skóry i przekazując do badania. We wczesnym stadium zwykle na tym leczenie można zakończyć. Jeśli natomiast nowotwór jest bardziej zaawansowany, stosuje się chemioterapię i jak wygląda wideodermoskopia Źródła: „Interna Szczeklika 2015”.„Podstawy chirurgii” wyd. Medycyna Praktyczna.„Nowotwory skóry: klinika, patologia, leczenie” A. Bieniek, M. Cisło, A. Jankowska-Konsur.„Czerniaki skóry – zasady postępowania diagnostyczno-terapeutycznego” Przegląd Dermatologiczny, 2009, 96, str. Zespół znamion dysplastycznych jest uwarunkowany genetycznie. Stwierdzany jest u osób z bardzo licznymi atypowymi znamionami (od 10 do ponad 100). Występują one na skórze całego ciała, ale najniebezpieczniejsze są te na skórze odsłoniętej (np. ręce) i owłosionej skórze Ogólne określenie zbioru metod leczniczych polegających na zmianie działania układu odpornościowego (np. immunosupresja hamuje jego działanie, a immunostymulacja pobudza). Immunoterapię stosuje się w leczeniu nowotworów, chorób autoimmunologicznych i w transplantologii. Czerniak U Dzieci Zdjęcia. Czerniak to złośliwy nowotwór skóry, który może wystąpić u dzieci wszystkich wieku. Fotografia jest jednym z najskuteczniejszych sposobów na zapobieganie tej chorobie. Zdjęcia z czerniakiem u dzieci pomagają rodzicom i lekarzom w rozpoznawaniu i leczeniu choroby.
Czy wiesz, że narośla na skórze są najczęstszym typem nowotworu u psów? Chociaż nie wszystkie z nich są zmianami nowotworowymi, te, które nimi są, mogą być dość agresywne. Niezbędne jest zrozumienie czynników ryzyka, objawów i środków ochronnych związanych z rakiem skóry u psa, abyś mógł lepiej chronić swojego pupila. Jakie są rodzaje raka skóry psa? Istnieją trzy rodzaje raka skóry powszechnie obserwowane u psów: Czerniak złośliwy Ten typ nowotworu atakuje komórki barwnikowe skóry zwane melanocytami. Podczas gdy wiele guzów, które rozwijają się w tych komórkach, jest łagodnych, inne szybko rosną i dają przerzuty do innych obszarów ciała, takich jak wątroba i/lub płuca. Łagodne czerniaki, znane jako melanocytoma, zwykle znajdują się na obszarach skóry psa, które są pokryte sierścią, podczas gdy większość złośliwych czerniaków występuje w jamie ustnej. Trauma i kompulsywne lizanie mogą przyczynić się do szybkiego wzrostu komórek, który powoduje czerniaki, ale wydaje się, że pewną rolę odgrywa również genetyka. Rak płaskonabłonkowy Te nowotwory złośliwe zwykle pojawiają się jako wypukłe białe grudki na skórze, w kącikach pazurów lub w jamie ustnej. Często są spowodowane ekspozycją na słońce, ale mogą być również związane z wirusem brodawczaka u niektórych psów. Chociaż raki płaskonabłonkowe nie rozprzestrzeniają się na okoliczne węzły chłonne, są agresywne i mogą wymagać poważnej operacji chirurgicznej w celu ich usunięcia. Guzy komórek tucznych Są to najczęściej spotykane typy nowotworów skóry u psów. Dokładna przyczyna guzów komórek tucznych jest nieznana, ale łączy się je ze stanem zapalnym, podrażnieniami skóry i czynnikami genetycznymi. Hormony estrogenu i progesteronu mogą również wpływać na wzrost guza. Jakie są czynniki ryzyka? Ekspozycja na słońce Podobnie jak w przypadku ludzi, ekspozycja na słońce jest czynnikiem powodującym raka skóry u psa. Mimo że większość psiaków jest pokryta sierścią, słońce nadal może przez nią przenikać i powodować uszkodzenia słabo chronionych obszarów, takich jak nos i uszy. Psy bezwłose i rasy krótkowłose są szczególnie narażone na nadmierną ekspozycję na słońce. Rasa Każdy pies może rozwinąć raka skóry, ale następujące rasy wydają się mieć predyspozycje genetyczne do niektórych jego typów: Czerniaki złośliwe występują najczęściej u czarnych psów, zwłaszcza terierów szkockich i sznaucerów. Uwaga: wyzły, sznaucery miniaturowe, dobermany pinczery, airedale teriery i Chesapeake Bay retriever są podatne na łagodne (nienowotworowe) czerniaki. Rak płaskonabłonkowy pojawia się najczęściej u psów o krótkiej sierści o jasnej skórze. Szpic wilczy, sznaucery, bassety, collie, dalmatyńczyki, bulteriery i beagle w wieku od sześciu do dziesięciu lat są podatne na tę formę raka. Guzy komórek tucznych są dość powszechne u bokserów i mopsów, a czasami widywane są u boston terrierów, labradorów, beagle i sznaucerów. Jakie są oznaki raka skóry u psa? Wizualne oznaki raka skóry psa różnią się w zależności od formy, z którą masz do czynienia. Nawet weterynarze nie zawsze potrafią stwierdzić, które guzy są złośliwe, a które nie, dlatego ważne jest, aby zbadać i wykonać biopsję wszelkich nowych lub zmieniających się narośli. To powiedziawszy, istnieje kilka wskazówek, które pomogą Ci zidentyfikować podejrzaną narośl: Czerniaki złośliwe często występują na wargach, w jamie ustnej oraz na pazurach i opuszkach stóp. Rak płaskonabłonkowy ma wygląd przypominający brodawki i występuje zwykle na brzuchu, wokół genitaliów, rzadziej na łapach. Guzy komórek tucznych najczęściej pojawiają się na tułowiu, a czasem na łapach. Jakie są opcje leczenia? Wszelkiego rodzaju nowotwory skóry u psów są usuwane chirurgicznie w indywidualnych przypadkach. Jeśli jednak guz znajduje się w trudnej lokalizacji lub rozprzestrzenił się na węzły chłonne, może być konieczne dodatkowe leczenie, takie jak chemioterapia, radioterapia i leki doustne. Istnieje również terapeutyczna szczepionka DNA, która powoduje, że układ odpornościowy psa atakuje komórki nowotworowe. Wykazała doskonałe wyniki w wydłużaniu czasu przeżycia psów z czerniakiem jamuy ustnej. Jak mogę chronić mojego psa przed rakiem skóry? Krem do opalania Psy o cienkiej sierści i bladej skórze potrzebują więcej ochrony przed słońcem niż ich przyjaciele o grubszej sierści. Jednak nie kupuj w aptece żadnego ludzkiego kremu przeciwsłonecznego, ponieważ niektóre z tych produktów mogą być toksyczne. „Krem przeciwsłoneczny zawiera tlenek cynku i może być szczególnie szkodliwy dla jelit psa w przypadku połknięcia. Spożywanie tych produktów może spowodować u psa krwawą biegunkę i krwawe wymioty, co wskazuje na uszkodzenie jelit” – mówi weterynarz Rachel Barrack. Nie jesteś pewien, czy Twój pies potrzebuje ochrony przeciwsłonecznej? Skonsultuj się z weterynarzem. Pomoże Ci ocenić ryzyko u Twojego psa, wybrać odpowiedni produkt oraz nauczy Cię, jak i kiedy z niego korzystać. Zachowanie czujności Należy pamiętać, że ponad 50% guzków, narosli i zmian chorobowych u psów nie jest rakowych, a starzejące się psy są szczególnie podatne na łagodne brodawki i cysty. Jednak jedynym sposobem, aby naprawdę wykluczyć raka skóry psa, jest badanie weterynaryjne i biopsja. Nawet jeśli guz u Twojego psa zostanie uznany za łagodny, nadal ważne jest, aby monitorować go pod kątem zmian wielkości, koloru, wydzieliny itp. Zachowanie czujności podczas częstych kontroli w domu to najlepszy sposób na ochronę pupila.
Czerniak oka, znany również jako czerniak oka, jest rzadką, ale potencjalnie niebezpieczną formą raka, który wpływa na komórki barwnikowe oka. Chociaż nie jest to najczęstszy rodzaj raka oka, jest jednym z najpoważniejszych. W tym artykule, będziemy badać objawy i przyczyny czerniaka oka i co można zrobić, aby zapobiec jego rozwoju. Przez aktualizacja dnia 18:58 Nadślądziak z czasem może utrudniać psu normalne funkcjonowanie i powodować ból przy gryzieniu. Choć nie są one widoczne na zewnątrz, to w niektórych przypadkach mogą przybrać na tyle duże rozmiary, że spowodują asymetrię psich fafli. Leczenie nadziąślaka u psa powinno być podjęte możliwie jak najszybciej, aby nie dopuścić do jego rozrastania. Jak rozpoznać i leczyć nadślądziak u psa? Czym jest nadziąślak u psa? Nadziąślak u psa jest rodzajem łagodnej zmiany błony śluzowej jamy ustnej, zlokalizowanej w obrębie dziąsła. Zalicza się go do zmian zapalno-rozrostowych, gdyż nie ma on charakteru nowotworowego. Nadziąślaki przybierają formę łagodnych, niebolących guzów - narośli na dziąśle, których pochodzenie nie jest do końca znane. Przyjmuje się, że powstają one w błonie śluzowej wyrostków zębodołowych tj. w dziąśle lub okostnej. Za sprawą działania czynników uszkadzających (np. bakterii lub urazu) dochodzi do patologicznego rozrastania się błony śluzowej w miejscu działania czynnika drażniącego. Niekiedy na powstanie nadziąślaków mogą wpłynąć także wahania hormonalne, niewłaściwa dieta czy niewłaściwa higiena jamy ustnej. Czasami ich bezpośrednią przyczyną jest przewlekłe zapalenie dziąseł u psa. U niektórych ras psów nadziąślaki występują zdecydowanie częściej. Pewne predyspozycje do ich rozwoju można wskazać u ras takich jak: bokser, buldog angielski, doberman, owczarek niemiecki, owczarek szetlandzki, pudel miniaturowy i pudel średni, sznaucer olbrzymi i sznaucer średni. Nadślądziak u psa - rodzaje Wyróżnia się cztery rodzaje nadziąślaków: kolczystokomórkowe, kostniejące, wielokomórkowe, włóknikowate. Zazwyczaj nadziąślaki rozwijają się w przestrzeniach międzyzębowych przedniego odcinka szczęki. Wśród psów najczęściej występują nadziąślaki włóknikowate. Pozostałe odmiany obserwuje się znacznie rzadziej – jedynie u owczarków szetlandzkich spotyka się nadziąślaki kolczystokomórkowe. Choć zmiany tego rodzaju nie dają przerzutów, mogą być dla zwierzęcia bardzo uciążliwe i powodować przerost dziąseł. W wielu przypadkach prowadzą do powstania głębokich kieszeni, w których zalegają resztki jedzenia umożliwiające rozwój szkodliwych dla zdrowia bakterii. Objawy towarzyszące powstaniu nadziąślaka u psa W dużej ilości przypadków nadziąślaki u psa mogą przez dłuższy czas pozostać niezauważone przez właściciela. Jeśli nie zaglądamy zwierzęciu do pyska regularnie, to istnieje duża szansa, że przeoczymy powstawanie tego rodzaju narośli. dlatego ważna jest regularna kontrola jamy ustnej psa. Niestety nadziąślaki u psów rozwijają się szybko i intensywnie, powodując wyraźny dyskomfort u zwierzęcia. W przypadku zaawansowanej ekspansji zmiany w jamie ustnej psa, widoczne zaczną być niepokojące zmiany w jego zachowaniu. Do najczęstszych objawów związanych z pojawieniem się tego rodzaju narośli zalicza się: nasilone ślinienie się, krwiste wypływy z jamy ustnej, zmienny apetyt i problemy z przyjmowaniem pokarmów, nieprzyjemny oddech z pyska, zmniejszenie masy ciała. Jak wygląda leczenie nadziąślaka u psa? W przypadku wystąpienia nadziąślaka u psa, kluczowe jest niedopuszczenie do dalszego rozrastania się narośli – szczególnie, że nieustanne jej podrażnianie i nagryzanie może spowodować przekształcenie się jej w zmianę o charakterze złośliwym np. nowotwór płaskonabłonkowy, kostniakomięsak, mięsak poprzecznie prążkowany lub włókniomięsak. Dodatkowo nie należy zapominać, że nadziąślak może być dużym źródłem dyskomfortu dla czworonoga – niekiedy prowadzi on do powstawania ran i stanów zapalnych, uniemożliwiających normalne funkcjonowanie. Narośli tych nie należy lekceważyć i w razie zauważenia niepokojącej zmiany w jamie ustnej zwierzęcia, jak najszybciej udać się do weterynarza. Im szybciej rozpoczniemy leczenie nadziąślaka u psa, tym mniejsza szansa na dalsze powiększanie się zmiany i rozwój groźnej choroby. Szczególnie, że operacja jest zazwyczaj nieunikniona. Usunięcie nadślądziaka u psa - czy jest konieczne? Tak - w większości przypadków lekarze weterynarii zalecają jak najszybsze chirurgiczne wycięcie nadziąślaka. Zazwyczaj usuwa się go, gdy jest jeszcze mały i nie wykazuje tendencji do nowotworzenia. Wycięcie małej narośli jest mniej inwazyjne i pozwala psu szybko wrócić do zdrowia. Usuwanie nadziąślaków zaawansowanych to z kolei zabieg rozległy, a co za tym idzie – większy jest obszar ingerencji i dłużej trwa rekonwalescencja psa. Usunięcie nadślądziaka u psa - cena Koszt usunięcia nadziąślaka u psa wynosi zwykle kilkaset złotych i uzależniony jest od zaawansowania zmiany i rozległości zabiegu. Przed zabiegiem lekarz wykonuje zdjęcie rtg, które pozwoli na dokładne obejrzenie stanu zębów pod nadziąślakiem. Zwykle wykonuje się także badanie histopatologiczne chorej tkanki, które pozwoli ustalić jej charakter. Od wyniku zależna będzie rozległość resekcji oraz rodzaj dalszego leczenia nadziąślaka u psa. Zabieg ginwektomii przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym i polega na wycięciu powstałych zmian do granicy między chorą i zdrową tkanką. Niektórzy weterynarze stosują dodatkowe wymrażanie miejsca wycięcia, co pozwala wydłużyć czas do ewentualnego wznowienia się choroby. Po operacji kluczowa jest regularna i dokładna higiena jamy ustnej zwierzęcia – wszelkiego rodzaju stany zapalne dziąseł mogą przyspieszyć nawrót choroby. Warto jednak wiedzieć, że choć rokowania po zakończonym leczeniu są dobre, to nadziąślaki u psa mają charakter nawracający. Dzieje się tak szczególnie w przypadku niecałkowitego usunięcia zmiany pierwotnej, jednakże nie jest to regułą.
Pobierz najpopularniejsze zdjęcia z kategorii Czerniak na Freepik Za darmo do użytku komercyjnego Wysokiej jakości obrazy Ponad 31 mln zdjęć stockowych

Czerniak jest nowotworem złośliwym, który wywodzi się z komórek barwnikowych. Może występować w skórze, ale także innych lokalizacjach, np. na błonach śluzowych lub w gałce ocznej. Im szybciej zostanie postawiona diagnoza i rozpoczęte leczenie, tym szanse na wyleczenie są większe. Co to jest czerniak? Czerniak jest nowotworem złośliwym wywodzącym się z komórek barwnikowych. Najczęstszą lokalizacją czerniaka jest skóra, ale może on powstawać także w obrębie błon śluzowych i w innych lokalizacjach (np. gałka oczna). Czerniak stanowi 5–7% wszystkich nowotworów skóry. W Polsce w 2018 r. odnotowano 1736 zachorowań u mężczyzn oraz 1962 nowe przypadki u kobiet (współczynniki zachorowalności odpowiednio 9,3/100 000 i 9,9/100 000). Współczynniki umieralności wynosiły 3,4/100 000 u kobiet i 3,4/100 000 u mężczyzn (zgony – odpowiednio – 665 i 797). Zachorowalność jest największa w Australii (28,9/100 000 mężczyzn i 25,3/100 000 kobiet). W Polsce zachorowalność i umieralność na czerniaka rosną (odpowiednio 10% i 8% rocznie). Jakie są przyczyny czerniaka? Przyczyny rozwoju czerniaka nadal pozostają niewyjaśnione. Znaczenie mają zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. Około 10% czerniaków występuje rodzinnie. Z tego powodu członkowie rodziny I stopnia pacjentów z czerniakiem powinni być pod stałą kontrolą dermatoskopową. Czynniki ryzyka: obciążenie rodzinne – zwiększenie ryzyka od 3 razy (1 chory krewny 1. stopnia) do 70 razy (≥3 krewnych) zachorowanie w przeszłości na czerniaka (8-krotne zwiększenie ryzyka) inny nowotwór złośliwy skóry (3-krotne zwiększenie ryzyka) znamiona barwnikowe (tzw. pieprzyki: liczne (>50; przy >100 znamionach 11-krotne zwiększenie ryzyka), zmieniające wygląd, znamiona atypowe (11-krotne zwiększenie ryzyka) xeroderma pigmentosum jasna skóra, jasne lub rude włosy, niebieskie oczy, obecność piegów (2–3-krotne zwiększenie ryzyka) okresowe intensywne narażenie na promieniowanie UV (słońce, solaria) skłonność do oparzeń słonecznych ciężkie oparzenia słoneczne w dzieciństwie lub młodości (2–3-krotne zwiększenie ryzyka po ≥5 epizodach oparzeń) immunosupresja (np. u osób po przeszczepieniu narządu ryzyko zwiększone 3-krotnie). Około 60% czerniaków rozwija się w skórze niezmienionej. Tylko mniej niż 40% rozwija się na podłożu wcześniej istniejącej zmiany, np. znamienia barwnikowego („pieprzyka”). Objawy czerniaka – jak wygląda czerniak Fot. 1. Przykłady obrazu klinicznego czerniaka Cechy zmiany skórnej nasuwające podejrzenie czerniaka: kształt asymetryczny, nieregularny nierówny rozkład barwy (ciemniejsze i jaśniejsze obszary w obrębie jednego znamienia) nierówne brzegi zmiany w grubości i powierzchni zmiany wielkość >6 mm swędzenie. W postaci wczesnej czerniaka skóry zmiany są płaskie, niesymetryczne, o nieregularnych i poszarpanych granicach ze zdrową skórą, wielobarwne. W postaci zaawansowanej często są wypuklone ponad poziom skóry (można wyczuć dotykiem zgrubienie), w części przypadków mogą być owrzodziałe, a z ich powierzchni może sączyć się krwisto-surowiczy płyn (czynniki niekorzystnego rokowania). Pierwszym objawem czerniaka może być powiększenie węzłów chłonnych w okolicy, w której rozwinął się nowotwór (np. w przypadku czerniaka odbytu lub czerniaka podpaznokciowego). Rodzaje czerniaka Można wyróżnić kilka podtypów klinicznych czerniaka. Najczęstszy z czerniaków (60–70%) to czerniak szerzący się powierzchownie, powstaje on głównie ze znamion barwnikowych, najczęściej dysplastycznych. Czerniak guzkowy to najcięższa postać, występuje w 10–30%. Czerniak z plamy soczewicowatej jest rzadką postacią czerniaka (5–15%), która występuje u osób w wieku podeszłym, zwłaszcza w obrębie twarzy i szyi (jest wywoływana stałym, wieloletnim napromienianiem skóry światłem słonecznym). Czerniak może wystąpić także na dłoniach lub podeszwach stóp – czerniak akralny lub pod paznokciami – czerniak podpaznokciowy. Czy czerniak może być jasny? Tak, występuje też czerniak bezbarwnikowy (2%), czyli czerniak pozbawiony barwnika. Pierwszym objawem jest często niecharakterystyczna, powiększająca się, różowoczerwona grudka. Czerniak gałki ocznej Czerniak jest najczęstszym nowotworem złośliwym gałki ocznej u dorosłych, stanowiącym około 10% wszystkich przypadków czerniaka. Czerniak może występować w skórze powiek, spojówce oraz przedniej lub tylnej części błony naczyniowej oka. Rokowanie jest gorsze niż w przypadku czerniaka skóry. Czerniak błon śluzowych Czerniak błon śluzowych występuje najczęściej w obrębie jamy ustnej i górnych dróg oddechowych i przełyku (50%), sromu (20%) i okolicy narządów płciowych i odbytu (20%). Rokowanie jest złe. Leczenie polega na doszczętnym wycięciu; częściej niż w przypadku lokalizacji skórnej stosuje się uzupełniającą radioterapię, chemioterapię lub immunoterapię/leczenie ukierunkowane molekularnie. Co robić w razie wystąpienia objawów? W razie wystąpienia niepokojących zmian należy się zgłosić do dermatologa lub onkologa. Jak lekarz stawia diagnozę? Fot. 2. Dermatoskop (dermoskop) Fot. 3. Dermatoskop ze światłem spolaryzowanym Dermatoskop (dermoskop) stanowi obecnie podstawowe narzędzie pracy dermatologa we wczesnej diagnostyce czerniaka. W wybranych ośrodkach specjalizujących się w rozpoznaniu czerniaka wykorzystuje się do tego celu wideodermatoskopy. Badanie dermatoskopowe pozwala na wykluczenie takich zmian niemelanocytowych, jak brodawki łojotokowe, barwnikowy rak podstawnokomórkowy oraz zmiany pochodzenia naczyniowego. Szczegółowy wywiad lekarski zebrany od pacjenta pod kątem czynników ryzyka czerniaka jest doskonałym uzupełnieniem badania dermatoskopowego. Dermatoskopia cyfrowa odgrywa istotną rolę w monitorowaniu pacjentów z licznymi znamionami, w zespole znamion dysplastycznych oraz osobników z rodzinnym wywiadem w kierunku czerniaka, która daje możliwość oceny znamion w czasie pod względem wielkości, brzegów, rozkładu barwnika i symetrii lub asymetrii. Wśród nowych metod diagnostycznych znamion wyróżnia się laserową skanującą mikroskopię konfokalną, która zapewnia mikroskopową rozdzielczość i pozwala na prawie histologiczną ocenę zmian skórnych in vivo, ponadto ocenia kształt komórek barwnikowych, układ gniazd komórek znamionowych oraz morfologię brodawek skórnych. Jest to bezkrwawa, prawie histologiczna metoda diagnostyczna znamion dysplastycznych, czerniaków i ich nietypowych odmian, takich jak czerniak bezbarwnikowy, które klinicznie przybierają bardzo podstępny wygląd. Jakie są sposoby leczenia czerniaka? Podstawą skutecznego leczenia czerniaka jest wczesne rozpoznanie i radykalne usunięcie zmiany z odpowiednim marginesem bezpieczeństwa. Zarówno ryzyko, jak i czas pojawienia się przerzutów czerniaka uzależnione są od grubości guza pierwotnego. Im szybciej wykryty i usunięty jest czerniak, tym większe są szanse na wyleczenie. W przypadku potwierdzenia czerniaka w badaniu histopatologicznym po usunięciu zmiany następnym etapem postępowania jest biopsja tzw. węzła wartowniczego (jednego z okolicznych węzłów chłonnych wybranego z uwzględnieniem lokalizacji guza pierwotnego). Odpowiednie i doszczętne leczenie operacyjne w przypadku czerniaka o zaawansowaniu miejscowym jest wystarczające i wymaga tylko obserwacji zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego. W przypadku zaawansowanego i rozsianego czerniaka stosuje się następujące leczenie: Immunoterapię i leczenie ukierunkowane molekularnie – to nowoczesne i najskuteczniejsze metody leczenia. Stosuje się leki, takie jak ipilimumab niwolumab (sam lub łącznie z ipilimumabem) i pembrolizumabem, wemurafenib, dabrafenib, trametynib, kobimetynib, enkorafenib, binimetynib. Wycięcie przerzutów odległych czerniaka lekarz rozważa w uzasadnionych przypadkach po analizie sytuacji pacjenta ( jeśli przerzuty dotyczą tylko jednego narządu i są nieliczne, pojawiły się po roku od leczenia czerniaka). Chemioterapia z użyciem jednego leku cytotoksycznego (np. dakarbazyny). Obecnie, po wprowadzeniu immunoterapii i leków ukierunkowanych molekularnie, to leczenie stosuje się rzadziej, Izolowana kończynowa chemioterapia perfuzyjna w hipertermii polega na podawaniu dużych dawek leku cytostatycznego do tętnicy kończyny odizolowanej od krążenia ogólnoustrojowego. Metoda ta jest stosowana u pacjentów, u których czerniak był zlokalizowany na kończynie i doszło do wznowy. Co należy zrobić po usunięciu zmiany? Należy przestrzegać zaleceń dotyczących badań kontrolnych zgodnie ze wskazaniami onkologa. Przez pierwsze 2 lata należy wykonywać badania kontrolne co 2–3 miesiące. Jeśli regionalne węzły chłonne nie zostały usunięte, badania należy przeprowadzać raz w miesiącu. Po 2 latach badania wykonuje się co 3–6 miesięcy, po 5 latach – co 6–12 miesięcy Indywidualna częstość badań kontrolnych zależy przede wszystkim od głębokości naciekania czerniaka, czyli od ryzyka nawrotu choroby. Często zaleca się też, aby co 6 miesięcy wykonywać RTG klatki piersiowej i USG jamy brzusznej. Jeśli regionalne węzły chłonne nie zostały usunięte, badanie USG tej okolicy należy wykonywać co 3 miesiące przez ≥2 lata po operacji. Co robić, aby uniknąć zachorowania na czerniaka? Każdy z nas może zmniejszyć ryzyko zachorowania na czerniaka i inne choroby skóry związane z promieniami słonecznymi, przestrzegając kilku prostych zasad korzystania ze słońca: należy unikać słońca w godzinach południowych (od ok. do ok. a w słoneczne dni szukać cienia przed słońcem powinniśmy chronić się odpowiednim ubraniem i nakryciem głowy należy stosować kremy z odpowiednimi filtrami UVA i UVB dzieci poniżej 1. roku życia nie powinny być wystawiane na bezpośrednie działanie słońca, a starsze wymagają większej niż dorośli ochrony przed słońcem niektóre leki mogą powodować oparzenia lub przebarwienia po kontakcie ze słońcem. W przypadku osób korzystających z solarium ich stosowanie jest bezwzględnie przeciwwskazane. Wskazane są również okresowe, kontrole dermatoskopowe znamion u dermatologa (u osób bez niepokojących zmian raz w ciągu roku, u pozostałych osób w zależności od decyzji lekarza). Rokowania przy czerniaku – jaka jest długość życia z czerniakiem Rokowanie zależy od lokalizacji ogniska pierwotnego, grubości nacieku i obecności owrzodzenia. Im większa i głębiej naciekająca zmiana, tym rokowanie jest gorsze, dlatego tak ważne jest wczesne rozpoznanie i rozpoczęcie leczenia. Ryzyko nawrotu miejscowego czerniaka skóry wynosi 3–15%, Odsetki 5-letnich przeżyć zależą od stopnia zaawansowania klinicznego i wynoszą: stopień I – 95%, II – 75%, III – 60%, IV – 20%.

Czerniak w pysku. Moderatorzy: Robert A., Jarek. Posty: 2 • Strona 1 z 1. Guller. 17 maja 2015, 10:06. Witam. W listopadzie ubiegłego roku trafił do nas ok 15 letni kundelek po przejściach. Głuchy, niewidzący na jedno oczko i z fatalnym stanem uzębienia. Poprosiłam o badania krwi, hormonu tarczycy etc, w celu przygotowania psa zabiegu Czerniak ustnymoże występować u psów, szczególnie u psów starszych lub ciemnoskórych. Doustne czerniaki można wykryć jako asymetryczny guz, który rozwija się z dużą szybkością. Rozpoznanie czerniaka jamy ustnej u psów można wykonać po kilku objawach i można je potwierdzić wykonując czerniaka jamy ustnej psaCzerniak jamy ustnej wystąpi w jamie ustnej psa jako dziwnie ukształtowany guz. Guz może mieć kolor skóry, ale może również mieć inny kolor. Czerniaki składają się z komórek, takich jak melanocyty lub melanoblasty. Czerniaki mogą być łagodne lub złośliwe; jednak ponad 85% czerniaków występujących w jamie psiej jest objawy czerniaka to:Zmiany skórneTrudności w połykaniuOdmowa jedzenia z powodu bólu podczas połykaniaUtrata wagiHalitoza lub nieświeży oddechNadmierne ślinienie sięLetargDepresjaRozpoznanie czerniaka w jamie ustnejJeśli zauważysz którykolwiek z objawów powyższe objawy, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii. Weterynarz wykona kilka testów, aby określić, czy czerniak jest łagodny, czy testy na czerniaka obejmują pełną pracę krwi, zdjęcia rentgenowskie i biopsję. Biopsja da lekarzowi jasną diagnozę, ponieważ będzie on w stanie ustalić, czy komórki są nowotworowe, czy nie. Biopsję wykonuje się, pobierając próbkę guza i analizując ją pod guz jest złośliwy, weterynarz musi określić stadium raka i czy inne narządy zostały uszkodzone, aby mógł wykonywać dodatkowe zdjęcia rentgenowskie lub czerniaka w jamie ustnejJeśli czerniak jamy ustnej jest łagodny, pies nie wymaga leczenia. Weterynarz może zalecić operację, jeśli czerniak powoduje trudności w połykaniu u czerniaki w jamie ustnej u psów rozprzestrzeniają się w alarmującym tempie i mogą wpływać na gardło i inne obszary ciała psa. Zazwyczaj rak jamy ustnej wywołuje przerzuty w płucach złośliwych czerniaków jamy ustnej będzie obejmować chemioterapię, która będzie podawana za pomocą leków, które powinny powstrzymać rozwój komórek nowotworowych. Jeśli to możliwe, weterynarz usunie guz, ale są szanse, że guz odrośnie. Jeśli zabieg nie jest możliwy, weterynarz zaleci radioterapię, która zmniejszy rozmiar guza, a także poradzi sobie z bólem czerniaka świń u psówW przypadku łagodnych czerniaków, które znajdują się w jamie ustnej, rokowanie jest korzystne. Guz można usunąć lub pozostawić w stanie nienaruszonym; zazwyczaj nie będzie rosnąć, a pies będzie mógł z tym czerniak jest złośliwy, rokowanie zależy od stadium wykrycia nowotworu. Wczesne wykrycie może pozwolić na operację i usunięcie guza, który może nie odrosnąć. Jednakże, jeśli rak jest bardziej zaawansowany i ma wpływ na inne narządy, rokowanie jest słabe, a pies ostatecznie umiera. Tymczasem powinien otrzymać terapię wspierającą.
\n \nczerniak u psa zdjęcia
5. Owrzodzenia, krwawienia, zmiana koloru na ciemniejszą lub utrata barwy. Pojawiające się wokół pieprzyka owrzodzenia, krwawienie z pieprzyka, zmiana koloru znamienia na ciemniejszą, a także jego odbarwienie to kolejne, dość niepokojące objawy, które mogą wskazywać na czerniaka. Nowotwór złośliwy skóry nie musi ograniczać
Pchły u psa, kleszcze, świerzbowce czy nużeńce to tylko kilka przykładów zewnętrznych psich pasożytów. Nużeniec u psa bytuje w obrębie mieszków włosowych praktycznie każdego czworonoga. Dlaczego czasem wywołuje chorobę? Jakie są objawy? Na czym polega i ile trwa leczenie? Czy pasożyt jest zaraźliwy dla ludzi? Prezentujemy zdjęcia i dzielimy się wszystkimi szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o zdrowiu zwierząt. Nużeniec u psa - wygląd pasożyta i sposoby jego przenoszenia u psów Demodekoza jest efektem działania pasożyta Demodex canis. Ten psi roztocz ma około 0,3 mm długości i 0,04 mm szerokości. Ma cztery pary krótkich odnóży i wydłużony odwłok, na którym widać poprzeczne prążkowanie. Nużeńce są przenoszone już z matki na jej potomstwo. Dzieje się to w ciągu 3 pierwszych dnia życia szczeniąt podczas karmienia i pielęgnacji. Demodex canis występuje zatem w niewielkich ilościach jako część normalnej flory skóry czworonoga. Zwykle nie powoduje jednak objawów klinicznych. Pasożyty spędzają cały cykl życiowy na wybranym żywicielu, a choroba nie jest uważana za zakaźną. Nużeńce rozmnażają się na powierzchni skóry psa, a następnie nużeniec u psa lokuje się w obrębie mieszków włosowych. Pasożyt odżywia się łojem oraz zawartością komórek nabłonka. Cały cykl rozwojowy trwa około 3 tygodni. W przypadku patologicznego namnożenia się pasożytów stan skóry ulega pogorszeniu. Zauważyć można wypadanie sierści, ropiejące oczy u psa, a także łupież u psa, choć jak się okazuje nie u każdego. Nużyca - choroba "okularowa" Objawy choroby - jak rozpoznać nużycę? Patogeneza nużycy wciąż nie jest do końca poznana. Istnieją naukowo potwierdzone dowody na dziedziczną skłonność do uogólnionej postaci choroby. Choroba jest powiązana także z immunosupresją, czyli obniżeniem odporności organizmu. Może być ono naturalne lub jatrogenne, czyli spowodowane podawanymi psu lekami. Powikłania takie jak bakteryjne głębokie zapalenie mieszków włosowych, furunculosis lub zapalenie tkanki łącznej może prowadzić do ostrzeżonego rokowania, choć standardowo nużyca nie jest niebezpieczna dla czworonoga. W ogólnym ujęciu choroba objawia się: wypadaniem włosówzaczerwienieniem skóry łuszczeniem skóry. Wyróżnia się jednak dwie (lub trzy) postacie choroby: zlokalizowaną/ograniczoną/miejscową uogólnioną (u osobników młodych i u osobników dorosłych) W pierwszej wersji pasożyt zajmuje oczy, a dokładniej okolice powiek. Oczy psa wyglądają, jak w okularach, co idealnie obrazują zdjęcia psów z nużycą. Oprócz tego ograniczone obszary wyłysień mogą pojawić się w kilku innych częściach ciała. Miejscowa forma choroby jest charakterystyczna dla psów w wieku <1 roku. W większość przypadków ustępuje samoistnie i nie ma konieczności leczenia, a świąd jest łagodny lub umiarkowany. Objawy postaci uogólnionej to: wypadanie włosów, zaczerwienienie i obrzęk skóry, zwiększona pigmentacja (przyciemnienie) skóry, wypukłe grudki i strupy, stan zapalny skóry stóp, powiększone węzły chłonne, letarg, gorączka. Wyróżnia się także inny podział nużycy na: postać krostkową postać łuszczącą. W pierwszej obserwuje się liczne krosty wypełnione płynem surowiczym, ropą lub krwią. W drugiej natomiast pojawia się intensywne łuszczenie naskórka, rumień i hiperpigmentacja. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o pasożytach i zwierząt. U kogo rozwija się nużyca? Nużyca (inaczej demodekoza) pojawia się głównie u szczeniąt, psów starszych i z obniżoną odpornością. Jeśli uogólniona forma pojawia się u młodego psa, to jest ona wynikiem wrodzonego niedoboru odporności. U osobników dorosłych natomiast wynika zwykle z procesów chorobowych. Nużyca towarzyszyć może niektórym nowotworom i wyniszczającym chorobom. Przykładem mogą być: czerniak złośliwy, niedoczynność tarczycy oraz cukrzyca. W wielu przypadkach trudno jest jednak ustalić podstawowy problem. Z licznych obserwacji wynika, że nużycę obserwuje się częściej u pewnych ras. Choroby można spodziewać się u szczeniaka: buldoga angielskiego buldoga francuskiegoshar-pei doga niemieckiego dobermana boksera beagle mopsa jamnika. Jakie objawy daje nużeniec u psa czy też nużyca, a także jej przebieg i leczenie U west highland terrierów spodziewać się można natomiast postaci świądowej. Przypomina ona trochę atopowe zapalenie skóry, ale zmiany ograniczone są do mieszków włosowych. Domowe psy nie mogą być przyczyną nużycy u ludzi. Pasożyt nie jest bowiem zaraźliwy. U człowieka nużyca pojawia się jako konsekwencja działania odmiennego gatunku - nużeńca ludzkiego. Choroba nie wymaga zatem izolacji psa od ludzi. Polecane karmy dla psów z problemami zdrowotnymi Nużyca - leczenie i zapobieganie Czym wyleczyć nużycę? Zanim zacznie się leczenie, konieczne jest postawienie odpowiedniej diagnozy. Lekarz weterynarii pobiera zeskrobiny ze skóry i analizuje je pod mikroskopem. Ponadto lekarz może wykonać inne badania w celu wykrycia infekcji lub chorób, które mogły osłabić układ odpornościowy. Miejscowa nużyca może być zasadniczo nieleczona. Prognozy dla tej formy są zwykle dobre, a spontaniczne wyzdrowienie jest częste. Leczenie formy uogólnionej obejmuje podanie mokosydektyny w preparacie łączonym z imidakloprydem, ale aby skutecznie wyleczyć psa należy podać leki kilkukrotnie w odstępach 1-4 tygodniowych. Koszty nie są duże, choć zależą od wagi psa. Stosowany środek zwalcza także pchły u psa i działa przeciwkleszczowo. Koszty leczenia zwiększają się, gdy dochodzi do powikłań bakteryjnych i zastosować trzeba także leki przeciwzapalne, antybiotyki oraz szampony lub leki przeciwgrzybicze. Domowe sposoby wspierania walki z pasożytem obejmują: ostrzyżenie sierści podawanie preparatów witaminowych i kwasów tłuszczowych kąpiele. Na forum właścicieli krążą także wskazówki dotyczące samodzielnie produkowanych preparatów. Polecane środki do kąpieli psa składają się z wody destylowanej, boraksu i wody utlenionej wymieszanych w odpowiednich proporcjach. Stosować można także szampon z nadtlenkiem benzoilu. Wybrany szampon oczyści mieszki włosowe i zapobiegnie nadkażeniom bakteryjnym. Kąpanie w szamponach przeznaczonych na okresy problemów ze skórą ograniczą także łupież u psa. W trakcie nużycy ważna jest odpowiednia pielęgnacja, dlatego ropiejące oczy u psa można przemywać specjalnymi środkami do oczu lub solą fizjologiczną, a łapy dezynfekować po spacerze wodą z niewielkim dodatkiem mydła. Profilaktyka - ochroń swojego szczeniaka Nie istnieją leki, które działałyby profilaktycznie na nużeńce, jak ma to miejsce w przypadku pcheł oraz kleszczy. Profilaktyka polega głównie na dbaniu o odporność czworonoga. W tym celu należy stosować dobre jakościowo karmy, uzupełniać dietę psa w witaminy oraz kwasy omega-3 i omega-6. Za jedyny skuteczny środek profilaktyczny omawiany na forum hodowców uznaje się niedopuszczanie do rozrodu psów, u których rozwinęła się uogólniona nużyca młodych osobników. Unika się w ten sposób przeniesienia na kolejne pokolenia predyspozycji genetycznej do nadmiernego rozmnażania nużeńców oraz zaburzeń odporności. Każdy właściciel powinien znać podstawowe choroby mogące pojawić się u psa. Znana wszystkim wścieklizna u psa jest obecnie rzadkością w związku z obowiązkowymi szczepieniami. O wiele częściej pojawia się ropomacicze, nużyca, atopowe zapalenie skóry lub zapalenie spojówek. Warto zatem wiedzieć, jak wspierać zdrowie psa w różnych sytuacjach! Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 94,1% czytelników artykuł okazał się być pomocny Czerniak paznokcia to rzadka postać nowotworu złośliwego, jest rozpoznawany rok rocznie u około 2 500 osób. Czerniak występuje w postaci przebarwienia lub brązowego prążka pod powierzchnią paznokcia. Może dotyczyć zarówno dłoni, jak i stóp, najczęściej zmiana pojawia się na kciuku lub palcu wskazującym.
Czerniak – jego najwcześniejsze objawyCzerniak jest najbardziej złośliwym rodzajem raka skóry. Nie bez powodu więc silne słońce wywołuje w nas panikę. To właśnie jego ciepłe, ale i zarazem zabójcze promienie, są przyczyną powstawania tego groźnego dla naszego życia chcemy pokazać ci, jak rozwija się czerniak oraz przedstawić jego najwcześniejsze objawy. Obserwuj dokładnie swoje ciało i pamiętaj, że im wcześniejsza diagnoza, tym większe szanse na wyleczenie! Co więcej, czerniak wykryty w początkowej fazie, jest całkowicie – co należy o nim wiedzieć?Bez wątpienia wczesne wykrycie czerniaka jest równoznaczne z uniknięciem rozwoju niezwykle złośliwego nowotworu. Z roku na rok zbiera coraz większe żniwo ofiar rozwija się w obrębie zmian barwnikowych, czyli w komórkach, które produkujący pigment (melaninę) nadający kolor naszej skórze. Nowotwór ten może powstawać nie tylko na skórze, ale także w oczach, a nawet w organach wewnętrznych, choć przypadki tego ostatniego są niezwykle nie udało się ustalić dokładnej przyczyny rozwoju czerniaka. Chociaż badania potwierdzają, że przyczyną raka skóry jest nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV na przestrzeni lat i brak stosowania odpowiedniej ochrony powstawania czerniaka przyczyniają się również stosowane w solarium lampy samoopalające. Ten bardzo popularny szczególnie w okresie zimowym sposób nabywania apetycznej opalenizny jest więc tak samo szkodliwy dla skóry jak bezpośrednie promieniowanie zachorowania na czerniakaCzerniak może być całkowicie wyleczalny, jeśli zostanie wykryty we wczesnym stadium rozwoju. Warto zatem nauczyć się prawidłowo rozpoznawać jego najwcześniejsze zachorowania na czerniaka wzrasta wraz z wiekiem, szczególnie narażone na niego są osoby po 40. roku takie zwykle mają za sobą około 20 lat ekspozycji na intensywne działanie promieni słonecznych. W tym wieku skóra zaczyna się starzeć i staje się podatna na działanie czynników badania wykazały, że na nowotwór skóry częściej chorują kobiety niż mężczyźni. Wynika to między innymi z tego, że panie znacznie chętniej niż panowie wylegują się plackiem na więcej, kobiety po 40. roku życia wchodzą w okres menopauzy, w którym spada odporność organizmu i są bardziej podatne na rozmaite choroby. To ogólne osłabienie jest wynikiem silnych zmian hormonalnych, fizycznych i karnacja skóryOrganizm osób o jasnej karnacji skóry wydziela mniejszą ilość pigmentów, które chronią skórę przed czynnikami zewnętrznymi. Dlatego też silne promieniowanie UV jest dla tych osób dużo bardziej niebezpieczne niż dla osób o ciemniejszej przypadków czerniaka notuje się u blondynów i osób rudowłosych o jasnych oczach i skórze usianej kolei organizm brunetów o ciemnych oczach wytwarza naturalne pigmenty chroniące skórę przed szkodliwym działaniem słońca, zatem przypadki czerniaka wśród nich nie są słoneczneJeśli na przestrzeni lat wielokrotnie przydarzyły ci się oparzenia słoneczne (typowe dla osób o jasnej karnacji), ryzyko zachorowania na czerniaka zapamiętać, że im więcej razy skóra musi intensywnie się regenerować, tym bardziej staje się ona wrażliwa na działanie czynników czyli samobadanieNależy uświadomić sobie, że to wyłącznie my ponosimy odpowiedzialność za nasz organizm i powinniśmy regularnie przyglądać się swojemu ciału oraz przeprowadzać samobadanie. Powinniśmy zwracać uwagę na wszelkie zmiany i nieprawidłowości w funkcjonowaniu przypadku prewencji nowotworów skóry samokontrolę należy wykonywać przynajmniej raz w miesiącu, najlepiej tuż po kąpieli. Należy dokładnie zapamiętać wszystkie pieprzyki oraz ich aktualny stan (formę, wygląd, rozmiar). Każda zmiana na skórze powinna budzić zaniepokojenie i wymaga konsultacji z przed lustrem i bacznie obserwuj każdy centymetr swojego ciała. Miejsca, które trudno zobaczyć, na przykład plecy, badaj za pomocą dłoni, dokładnie analizując każdą wypukłość. Z pewnością chętnie pomocą ci w tym twoja druga połówka lub jakikolwiek członek czerniakaZmiany, które powinny cię zaniepokoić to wrzody, guzy, wypryski i wszelkiego rodzaju niecodzienne zmiany, których wcześniej nie było na z najwcześniejszych objawów wskazujących na rozwój nowotworu są zmiany w istniejących już pieprzykach. Ponadto pojawianie się zupełnie nowych zmian skórnych, piegów i plam o nieregularnych kształtach, rozprzestrzenianiu się piegów (do 50 piegów na ciele nie powinno budzić niepokoju) albo ropienie że wczesna konsultacja z lekarzem i odpowiednie leczenie mogą zapobiec rozwojowi raka skóry. Nieleczone pieprzyki, które mogą przekształcić się w czerniaka, zwykle mają asymetryczny kształt, nieregularną formę i krawędzie, ich kolor z czasem ulega zmianie, a rozmiar przekracza 6 zmianom skórnym w miarę upływu czasu towarzyszą inne objawy, takie jak swędzenie, łuszczenie, krwawienie, wysięk lub rozprzestrzenienie się pigmentu na sąsiednie komórki należy pójść do lekarza?Każda zmiana w wyglądzie twoich pieprzyków czy jakikolwiek nowy element (piegi, plamy, wrzody itp.) budzący podejrzenia wymaga konsultacji z lekarzem dermatologiem. Jeśli istnieje podejrzenie, że zmiana skórna może być groźna dla zdrowia, skieruje cię on na wykonanie ta polega na pobraniu niewielkiego fragmentu pieprzyka czy plamy. Następnie próbka zostaje wysłana do dalszej analizy, by finalnie można było postawić diagnozę. Jeśli wyniki wskazują na czerniaka, leczenie będzie zależało od jego stadium czerniak zostanie wykryty bardzo wcześnie, lekarz ustali jego grubość, a następnie zaleci ci odpowiednią kurację. Jej celem będzie usunięcie niebezpiecznej zmiany skórnej. Aby sprawdzić czy nie czerniak wywołał w sąsiednich tkankach więcej szkód może zostać zalecona typ nowotworu skóry jest usuwany podczas prostego zabiegu chirurgicznego. Poza samą zmianą skórną wycina się także otaczający ją fragment zdrowej skóry, aby wyeliminować ryzyko rozprzestrzenienia się komórek diagnoza nie zostaje postawiona na czas…Kiedy diagnoza nie zostaje postawiona na czas i czerniak znajduje się w zaawansowanym stadium rozwoju, w celu zniszczenia komórek nowotworowych pacjent musi poddać się bardziej skomplikowanemu zabiegowi chirurgicznemu albo chemioterapii czy może Cię zainteresować ...
Świerzb skórny u psa wywoływany jest przez świerzbowca Sarcoptes scabiei var. canis, u kota natomiast przez Notoedres cati. Poza świerzbem skórnym, zarówno u psów, jak i u kotów może występować również świerzb uszny, którego przyczyną jest pasożyt Otodectes cynotis . Świerzb skórny zdecydowanie różni się obrazem Czerniak złośliwy u psa - występowanie Czerniak jest nowotworem stosunkowo częstym u psów (szczególnie u psów z intensywną pigmentacją), ale rzadkim u kotów. Występuje najczęściej na skórze owłosionej, jamie ustnej, łożu pazura, opuszkach palców, w oku, przewodzie pokarmowym i na połączeniach skórno-śluzówkowych. Częściej dotyczy psów starszych, średnio 11,6 letnich, terierów szkockich, golden retrieverów, pudli, jamników. Zachowanie kliniczne czerniaka jest bardzo różne i związane wydaje się być z lokalizacją zmian, ich wielkością oraz parametrami histologicznymi. Czerniak złośliwy u psa - rozpoznanie Bardzo ważne jest wczesne rozpoznanie. Wygląd zewnętrzny dla zmian pigmentowanych uzupełniony badaniem cytologicznym wystarcza do rozpoznania. Dla zmian niepigmentowanych potrzebne jest często pobranie wycinka zmiany. Ocenione muszą zostać także regionalne węzły chłonne bardzo często zawierające komórki czerniaka.
Czerniaki to złośliwe nowotwory skóry, które wymagają szybkiej diagnozy i leczenia. W tym pliku PDF znajdziesz informacje o epidemiologii, czynnikach ryzyka, objawach, klasyfikacji i metodach terapii czerniaków. Plik PDF pochodzi z Katedry i Kliniki Onkologii UJ CM, jednego z czołowych ośrodków onkologicznych w Polsce.
Rak jamy ustnej to nowotwór złośliwy, który w początkowym stadium, poprzez nieuchwytne objawy jest często bagatelizowany. W zaawansowanym stopniu objawia się: widocznym guzem, ciągłym bólem, krwawieniem z jamy ustnej, a także na skutek przerzutów - powiększeniem węzłów chłonnych. Lekarz ginekolog przeprowadzi wywiad oraz badanie fizykalne, a następnie badania obrazowe (tomografię i MRI). W leczeniu raka jamy ustnej stosuje się głównie leczenie chirurgiczne i radioterapię. Rak jamy ustnej to nowotwór złośliwy zlokalizowany w obrębie jamy ustnej. Może dotyczyć wargi (do 30% przypadków), 2/3 przednich języka (w 20-50% przypadków), dna jamy ustnej (30%), błony śluzowej policzka i podniebienia twardego (znacznie rzadziej). Jeśli chodzi o częstość występowania, rak jamy ustnej zajmuje drugie miejsce wśród nowotworów złośliwych głowy i szyi tuż po raku krtani. Najczęstszym typem raka jamy ustnej jest rak płaskonabłonkowy. Przyczyny powstawania raka jamy ustnej Przyczyny i czynniki ryzyka raka jamy ustnej to: drażnienie błony śluzowej jamy ustnej – niedopasowane protezy, ostre brzegi zębów, nieprawidłowe uzupełnienia protetyczne, przewlekłe stany zapalne, wysoka/niska temperatura, spożywanie wysokoprocentowego alkoholu; nieprawidłowa higiena jamy ustnej; zakażenia wirusem brodawczaka – HPV-16; palenie i żucie tytoniu - przyczynia się głównie do występowania raka wargi dolnej (zwłaszcza w przypadku zwolenników fajki). Palenie tytoniu zwiększa ryzyko raka około 10 razy. Połączenie palenia tytoniu z alkoholem powoduje, że ryzyko nawotworu wzrasta ponad 20 razy; immunosupresja - to obniżenie sprawności układu immunologicznego na skutek wrodzonych lub nabytych niedoborów odporności (np. pacjenci z AIDS) niedobór witamin (głównie wit. A, C, grupy witamin B); czynniki genetyczne – ryzyko nowotworu wzrasta, jeśli stwierdzono raka wśród członków rodziny; zespół Plummera–Vinsona – czyli zanikowe zapalenie błony śluzowej jamy ustnej i kącików ust. Występuje częściej u kobiet. Cienkie, blade wargi, pęknięcia w kątach ust, wygładzony język, utrata masy ciała, trudności w połykaniu są charakterystyczne przy tego typu objawach; zmiany przednowotworowe to stwierdzone klinicznie lub histologicznie lokalne zmiany morfologiczne, które wiążą się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia raka. W przypadku raka jamy ustnej zaliczamy do nich: leukoplakię – mającą postać szarobiaławej plamy rozrost nabłonka, który ulega rogowaceniu. Występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet. Zanim pojawi się typowa biaława plama, wcześniej stwierdza się zmętnienie nabłonka. Leukoplakia poprzedza rozwój raka w prawie 50% przypadków; erytroplakię - ma postać czerwonej plamy. Erytoplakia występuje rzadziej od leukoplakii, jednak częściej niż leukoplakia ulega transformacji nowotworowej. Objawy raka jamy ustnej Objawy raka jamy ustnej zwykle są nieuchwytne w początkowym stadium choroby. Pacjenci nawet jeśli zauważą zmianę na języku czy wardze, zwykle bagatelizują objawy. Przez długi czas bezskutecznie stosują środki antyseptyczne albo przeciwko aftom. Należy pamiętać, że zmiana utrzymująca się powyżej 2 tygodni, która nie reaguje na zastosowane leczenie (płukanie jamy ustnej, maści, żele itp.) wymaga konsultacji medycznej. Zwykle pacjenci zgłaszają się do lekarza z objawami sugerującymi znaczny stopień zaawansowania raka, należą do nich: widoczny guz – w raku języka najczęściej umiejscowiony na jego bocznej powierzchni, w raku wargi (w ponad 90% wargi dolnej) zajmuje zwykle czerwień wargową. Rak dna jamy ustnej lokalizuje się przeważnie w jego części bocznej. Z kolei rak błony śluzowej policzka może naciekać ujście ślinianki, blokując wydzielanie śliny, a w znacznym stopniu zaawansowania jest przyczyną ubytku w tkance policzka; stały ból; szczękościsk – pojawia się na skutek naciekania okolicznych mięśni; krwawienie z jamy ustnej; ślinotok; powiększenie węzłów chłonnych szyi, będące skutkiem przerzutów nowotworu – nierzadko pierwszy zauważany przez pacjenta objaw raka; nieprzyjemny zapach z ust. Jak wspominano, rak jamy ustnej ma często bezobjawowy przebieg, a pierwszym niepokojącym objawem może być powiększenie węzłów chłonnych – skutek przerzutów raka. Gdzie dokładnie występuje rak jamy ustnej? Zdolność do naciekania okolicznych tkanek oraz przerzuty do węzłów chłonnych są cechą nowotworu złośliwego. W zależności od tego, gdzie zlokalizowane jest ognisko pierwotne, rak może naciekać: jamę ustną, skórę, żuchwę (w raku wargi dolnej), przestrzeń przygardłową (rak języka), język, kość żuchwy (rak dna jamy ustnej), kość podniebienną, jamę nosową, zatoki przynosowe (rak zlokalizowany na podniebieniu). Nowotwór daje przerzuty zwykle do węzłów chłonnych podbródkowych i podżuchwowych, często obustronnie. Lokalizacja raka pozwala wnioskować o agresywności jego wzrostu. W porównaniu z innymi lokalizacjami, rak wargi cechuje się najmniejszą agresywnością wzrostu. Badania przy raku w jamie ustnej Jeśli zaobserwuje się niepokojącej zmiany lub niegojącego się owrzodzenia należy skontaktować się z lekarzem (laryngolog). Podczas wywiadu lekarz zwraca uwagę na narażenie pacjenta na znane czynniki ryzyka raka. Następny element stanowi badanie fizykalne, podczas którego lekarz ogląda dokładnie: zmianę (jej wygląd, konsystencję, wielkość), okoliczne tkanki, węzły chłonne. Przyjęto, iż każda zmiana utrzymująca się ponad 2 tygodnie powinna być zweryfikowana histopatologicznie. Tomografia komputerowa oraz rezonans magnetyczny to dodatkowe badania obrazowe to pomocne w ustaleniu topografii nowotworu względem okolicznych tkanek miękkich, kości. Te badania umożliwiają również określenie stanu okolicznych węzłów chłonnych. Wszystkie zebrane informacje są niezbędne do zaplanowania odpowiedniego leczenia. Jak wygląda leczenie raka jamy ustnej? W leczeniu raka jamy ustnej stosuje się głównie leczenie chirurgiczne i radioterapię. Często konieczne jest zastosowanie dwóch metod u jednego pacjenta. W przypadku rozległych nieoperacyjnych raków lub w razie braku zgody pacjenta na często rozległy i okaleczający zabieg stosuje się jedynie radioterapię. W przypadku małego guzka wargi wystarczające może być jego usunięcie chirurgiczne. W większych zmianach (> 2 cm) usuwa się całą wargę, a następnie wykonuje się operację rekonstrukcyjną. W przypadku raku języka lub dna jamy ustnej naciekającym okoliczne tkanki konieczne jest usunięcie: części języka, tkanek dna jamy ustnej, części żuchwy. Nie tylko lokalizację raka bierze się pod uwagę przy wyborze leczenia, ale także: jego wielkość, stopień naciekania okolicznych tkanek, dojrzałość histologiczną, obecność przerzutów, wiek chorego, jego stan ogólny, współistniejące choroby, zgodę pacjenta na leczenie. Wynik leczenia zależy od stopnia zaawansowania raka. W przypadku małych guzków wargi skuteczność leczenia oceniana jest na 90%, a gdy guz ma > 4 cm spada do 40%. Z kolei w przypadku raka języka lub dna jamy ustnej 5 lat bez wznowy choroby przeżywa jedynie ok. 15% chorych. Przy radykalnym leczeniu chirurgicznym które przyczynia się do defektu kosmetycznego i funkcjonalnego istnieje konieczność zastosowania rekonstrukcyjnych metod w zakresie jamy ustnej. Ubytki w policzku czy na dnie jamy ustnej uzupełniane są płatami skóry pobranymi z szyi, ramienia. W rekonstrukcji żuchwy wykorzystywane są metalowe implanty lub klamry kostne. Jak zapobiegać powstawaniu raka jamy ustnej? Profilaktyka W przypadku raka jamy ustnej można podjąć szczereg działań profilaktycznych. Pacjentom zaleca się: rzucenie palenia, unikanie czynników, które drażnią śluzówkę jamy ustnej (usunięcie uszkodzonych zębów, leczenie próchnicy, odpowiednie dopasowanie protezy, unikanie alkoholu), wyrównanie niedoborów witaminowych, dbanie o prawidłową higienę jamy ustnej (regularne mycie zębów, okresowe kontrole stomatologiczne). Podejmowanie działań profilaktycznych jest szczególnie istotne w przypadku stwierdzenia zmiany przednowotworowej. Wiedza o czynnikach ryzyka raka jamy ustnej jest istotna w zrozumieniu zasad profilaktyki tej choroby. Większa czujność pacjenta, niebagatelizowanie drobnych niepozornych zmian na błonie śluzowej jamy ustnej daje szansę na wcześniejsze wykrycie choroby, rozpoczęcie leczenia (mniej inwazyjnego niż w postaciach bardziej zaawansowanych) i szansę na pełen powrót do zdrowia. Rak jamy ustnej i rokowania Ocenia się, że odsetek wyleczeń w przypadku raków rosnących powierzchownie, niewielkich rozmiarów wynosi średnio 75%, a w przypadku naciekania tkanek, dużego rozmiaru guza lub przerzutów do węzłów chłonnych jedynie 30%. Niepokój przed zabiegiem operacyjnym w obrębie głowy i szyi jest zrozumiały. Poza defektem kosmetycznym pacjenci obawiają się kalectwa – np. gdy konieczne jest wycięcie raka języka z dużym marginesem zdrowej tkanki. Jednak jedynie radykalne leczenie operacyjne daje szanse pełnego wyleczenia. Radioterapia może być leczeniem wspomagającym lub z wyboru w przypadkach raków nieoperacyjnych. Postęp chirurgii rekonstrukcyjnej znacznie zmniejsza skutki radykalnych zabiegów. Najczęściej zadawane pytania osób chorych na raka jamy ustnej Jak ustrzec się przed rakiem jamy ustnej? Najlepszym sposobem na to, aby zminimalizować ryzyko raka jamy ustnej jest eliminacja czynników ryzyka. Jeżeli jest to trudne lub niemożliwe (pacjent w immunosupresji, nieskuteczne rzucanie nałogu tytoniowego) zaleca się szczególną dbałość o higienę jamy ustnej (regularne mycie zębów, leczenie ubytków, odpowiednie dopasowanie protezy) oraz regularną samokontrolę przed lustrem. W razie stwierdzenia niepokojących zmian należy niezwłocznie udać się do lekarza. Jaka jest najczęstsza postać raka jamy ustnej? Najczęstszym rakiem jest rak języka – zwykle lokalizuje się na bocznej powierzchni w 2/3przednich języka i przybiera postać płaskiego owrzodzenia. Charakteryzuje się szybkim wzrostem i naciekaniem okolicznych struktur (żuchwa, mięśnie dna jamy ustnej). Co to jest leukoplakia? Leukoplakia należy do stanów przednowotworowych. Jest białawym zgrubieniem nabłonka błony śluzowej lokalizującym się na błonie śluzowej jamy ustnej (np. u palaczy zwykle w okolicy kąta ust) i języku. Leukoplakii, zwanej też rogowaceniem białym sprzyjają urazy mechaniczne, palenie tytoniu i alkohol. Czy leukoplakia zawsze przechodzi w raka? Nie. Leukoplakia to jedynie stan zwiększonego ryzyka rozwoju raka. Jedynie 10% przypadków leukoplakii jest podłożem raka, z drugiej strony rak jamy ustnej w 50% rozwija się na podłożu leukoplakii. Co może się wiązać z operacją raka języka? W przypadku usunięcia języka (w całości lub częściowo) należy się liczyć z utratą mowy bądź trudnościami w jej artykułowaniu. Dlatego ważna jest współpraca z terapeutą i logopedą. Co więcej - u takich pacjentów występują też problemy z połykaniem. Opisane problemy nasilają się u pacjentów poddanych dodatkowo radioterapii i są skutkiem suchości jamy ustnej (tzw. kserostomia). Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie! .
  • c55m8wp01x.pages.dev/179
  • c55m8wp01x.pages.dev/419
  • c55m8wp01x.pages.dev/752
  • c55m8wp01x.pages.dev/835
  • c55m8wp01x.pages.dev/440
  • c55m8wp01x.pages.dev/939
  • c55m8wp01x.pages.dev/283
  • c55m8wp01x.pages.dev/911
  • c55m8wp01x.pages.dev/630
  • c55m8wp01x.pages.dev/796
  • c55m8wp01x.pages.dev/262
  • c55m8wp01x.pages.dev/614
  • c55m8wp01x.pages.dev/173
  • c55m8wp01x.pages.dev/806
  • c55m8wp01x.pages.dev/766

    • czerniak u psa zdjęcia